Okumayan kaybeder, okuyan zaten kaybetmiştir.
Kurbağalara bakmaktan geliyorum, dedi Yakup
Bunu kendine üç kere söyledi
Onlar ki kalabalıktılar, kurbağalar
O kadar çoktular ki, doğrusu ben şaşırdım
Ben, yani Yakup, her türlü çagrılmanın olağan şekli
Daha hiç çağrılmadım
Biri olsun "Yakup!" diye seslenmedi hiç
Yakup!
Diye seslenmedi ki, dönüp arkama bakayım
Ve içimden durgun ve çürük
Onsuzluk
Bugün günlerden yağmurlu bir cumaydı. İşten çıkmış otobüste kafamı cama dayayıp "çok eski şarkı" isimli müziği dinliyordum. Sözlerinde "iznin olmadan hala seviyorum seni" geçiyordu. Evet, onun izni olmadan hala onu seviyordum. Onu "kafamda dönüp duran plaklar" gibi çalıp duruyordum adeta...
Sanki bedenime tüm
Güngörmez
"Hiç sevmem kışları" derdi. Neymiş üşürmüş de kalın giymek zorunda kalırmış. "Hahh" dedim içimden. "Yazın da, kışın da mahallenin en pejmürdesi sensin..." Bunları o zamanlarda çok yakın olup da sevemediğim, şimdilerdeyse rahmetli olan canım arkadaşıma söylerken yıl 1995 aralığın 17'siydi.
Şimdiyse 2006 yazının
ASIL BEN SANA BORÇLUYUM
Ben on dokuz o marttı
Beni simgeleyen sayı onu ise yarım kafiye
Ben ondan ana geçtim
Eşitlik sağlanmıştı
Bir Ramazan gecesinde buluşmuştuk
Köşe başında ki fırından ikinci ev
Karşısında sandalları kayıkları olmayan
Bir su geçiyor
O çocukluğundan beri ölümden hiç korkmuyor
Çünkü tam mezarlığın karşısında oturuyor
Daha demedim hangi Ramazan
Herkese merhaba sevgili okurlar.Bugün sizlere bir soru cevap postu hazırladım.
Bir kitap seçip o kitap üzerinden aşağıdaki soruları cevaplandıracağım böylece hem kitap hakkında daha fazla bilgi edinmiş olursunuz ve ben de kitap hakkında notlar almış olurum. :)
Soru 1:Öncelikle hangi kitabı seçtiğini yazarıyla birlikte söyler misin?
Seçtiğim kitap
Yarım kaldım
Kendimi kötü hissediyorum bu aralar.Hani solmuş bir çiçek gibi.Diyorlar ki bir çiçeği koparmadan sevin, işte o doğru.Çok temizdi kalbim,saf ve gerçekti duygularım.Şimdi de kalbim kendi kendine kapandı ve asla açmaz kapılarını kolay.Hayat bana ders mi verdi?Kimseye ama kimseye güvenmemem için,en yakın, ruhumu vereceğim dediğim insana bile güvenmemem için daha sert ve kendine direnen biri olmam için.Ya da sadece benim seçenek ve kararlarımın sonucu mu bu?Bir erkek neden yeminler, sözler verip kalbinin en derinlerine,tenine dokunur?Dokunup ta neden sanki bir yabancı gibi bırakır seni?Seni hayattan ve hayallerinden soğutur?Neden emanete ihanet eder ki boş yerde?Benim olan sevgim buna mı değdi? Değmez,asla hakkımı helal etmiyorum.Yârım ol istedim seni, ömür boyuna.Bırakılınca yarı yolda, anladım ki herşey boşuna gitmiş.Sevgim de, çabalarım da,güvenim de,ben de.Boşuna harcanmışım boş insana.Çekme yalan aşk acılarını sen sevmedin ki asla beni,sadece sevilmek istiyordun.İncittin beni, güzel bir ders aldım senden.Mutlu olabilirsin artık kimseyi sevmem ve güvenmem.
"Ben vedaları sevmem albayım. Hiç gitmesin insanlar. Hele gelmemek üzere giderlerse, çok üzülürüm albayım, dayanamam. Gelmemek üzere gidenler çok sevdiklerim olur genelde. Bir de bir hikâye bırakır ki geride, noksanlığın daniskası içinde. Ölse, öldü dersin, ama ölmez onlar. Ölmesinler de. Ölürlerse bir kere daha üzülürüm. Çünkü koklayamazlar
onu hatırlıyorum
henüz unutmuş değilim
Allahım yardım et de birazcık daha sürsün bu.
hikayenin bir yerinde onunla karşılaşacağıma inanıyorum çünkü.
ikimiz de çok farklı halde olacağız o zaman.
vücutlarımızda gezdireceğiz gözlerimizi
bir yerlerimizde illa bir değişiklik bulacağız
gözlerimizin aynı bakmadığını fark edeğiz.
ışıltıyı kaybetmiş