“Fakat ne yazık ki, insan hayatında trajedi daha çok albayım. İnsan, çarkları tersine çeviremiyor. Ah, ne olurdu bazı sözleri hiç söylememiş olsaydım! Seni, bütün kötülüklerinle birlikte seviyoruz, diyorlar ya, ondan istemiyorum işte. Sevseler de neden hiç unutamıyorlar? Genel af ne zaman çıkacak albayım? Hani bütün sonuçlarıyla suçları affeder ya, ne zaman kavuşacağız ona?”
Bazen
"Bazen kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi,"dedi çocuk.
"Ben de,"dedi köstebek, "ama biz seni seviyoruz, sevgi insana yuvasını buldurur."
"Bence herkes yuvasına dönmeye çalışıyor, o kadar," dedi köstebek.
Sayfa 43Kitabı okudu
“Fakat ne yazık ki, insan hayatında trajedi daha çok albayım. İnsan, çarkları tersine çeviremiyor. Ah, ne olurdu bazı sözleri hiç söylememiş olsaydım! Seni, bütün kötülüklerinle birlikte seviyoruz, diyorlar ya, ondan istemiyorum işte. Sevseler de neden hiç unutamıyorlar? Genel af ne zaman çıkacak albayım? Hani bütün sonuçlarıyla suçları affeder ya, ne zaman kavuşacağız ona?”Gözlerini kapadı: “Genel affı görür gibi oluyorum albayım.”Gülümsedi: “Delileri de affederler mi acaba?”
Sayfa 357Kitabı okudu
Biz seni işte böyle seviyoruz Leylâ
O gitti bize ağlamak kaldı kala kala
"Bazen kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi" dedi çocuk.
"Ben de" dedi köstebek, "ama biz seni seviyoruz, sevgi insana yuvasını buldurur."
Sevgi insana yuvasını buldurur
“Bazen kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi“ dedi çocuk
“Ben de” dedi köstebek,
“ ama biz seni seviyoruz, sevgi insanın yuvasını buldurur. “
Seviyoruz seni diyoruz adam neden inanmıyosun
"Herkes yardım etti. Burayı sana hazır etmek için vakitlerinden fedakârlık ettiler."
Başımı iki yana sallıyorum. "Yardım ettilerse bunu senin için yapmışlardır" diyorum. "Benim için değil."
"Sana da değer veriyorlar Aaron."
"Kocaman bir yalan bu" diyorum artık gülümseyerek.
"Yalan değil."
"Muhtemelen şimdiye kadar söylediğin en büyük yalandır."
Sayfa 207 - J-AaronKitabı okudu
Sekizinci mektup
Bana çılgın diyorsun, seni sevdiğim için. Yanılıyorsun, sevmek çılgınlık değil. Sevmek insan tarafımızı bulmamızda bence. Biraz da yaklaşmamızdır Tanrı'ya zaman zaman.
Dünyada sevmeyenlere, sevemeyenlere acımalı. Ot gelip ot gidenlere acımalı. Sevebilen insan kendini keşfetmiş insandır. Talihli insandır. Çektiği bütün acılara rağmen, mutlu, kıvançlı insandır o. Aşktır yücelten bizi ve derinliğimiz aşktandır. Gerisi boş, yalan.
Aşksa; sevmektir. Durmadan, nefes alırcasına sevmektir. Sevmekle sevilmek ayrı şeyler... Sevilmeyi çoğaltmak, ona bir başka şekil vermek, daha da yoğunlaştırmak onu elimizde değil. Oysaki sevgimizi dilediğimiz gibi yoğurabilir, dilediğimiz şekli verebiliriz ona.
Derinlikse derinlik, yükseklikse yükseklik, genişlikse genişlik.
Sevmekte gücümüz var, irademiz, aklımız var. Biz varız sevmekte. Sevmek yaratmaktır bir bakıma. Sevilmekse, yaratılmak.
Demek ki biz seninle birbirimizi yaratıyoruz durmadan. Sen beni yarattıkça güzelsin işte ve ben seni yarattıkça güçlüyüm, daha bir insanım.
Beni sevmeseydin yine bir şey değişmeyecekti benim için.
Sen biraz eksik kalacaktın, biraz sen kaybedecektin. O kadar. Şimdi insanların en güzeliyiz, en iyisiyiz elbette. Seviyoruz, seviliyoruz.
Sevgimi anlamadığın ve ona saygı göstermediğin anda ölebilirim. Karşılık vermediğin anda değil. Birbirimizi yeniden yaratmaya devam edelim.
Sayfa 130
Seni...
… üç gecedir arka arkaya rüyamda gördüm. Bir ve aynı ağacın altında oturuyoruz. Dünyada yalnız ikimiz kalmışız ve buna rağmen canımız sıkılmıyor. Ve birbirimizi seviyoruz.
Sayfa 289
"Bazen kaybolmuş gibi hissediyorum kendimi," dedi çocuk.
"Ben de," dedi köstebek, "ama biz seni seviyoruz, sevgi insana yuvasını buldurur."
"Bence herkes yuvasına dönmeye çalışıyor, o kadar," dedi köstebek.