Gayrı konuşacak konu mu kaldı ?
Bana bulunduğun o yıldızın konumu lazım
Seni yine aynı yastıkta karşılıksız sevmek…
Buna ancak ruhum son bulunca olurum razı youtube.com/watch?v=eaa0bzU...
Unuttum demek için çok erken
Ve çok erken vazgeçmek için gözlerinden
Başkasını sevmek için çok erken
Ve yüzyıl geçse de erken,
Sen her gece rüyama girerken
Ve her güne seninle uyanırken
Unutmak seni, asırlar boyu erken
Murat Şahan
Sen gittikten sonra yıkıldım aslında. Bilmiyorsun ama gidişinden aylar geçtikten sonra ben sana yazdım. Bilmiyorsun çünkü o mesaji hiç göremedin . Sahiden beni engellerken hiç elin titremedi mi? Gururumu hiçe sayıp sana yazacak kadar özlemiştim oysa seni . O mesaja geri döneceğinden adım kadar emindim oysa. Tek tik oldu interneti kapalıdır dedim , kabullenemedim. Kabullenemedim çünkü o mesaj bizi tekrar bir araya getirebilirdi , sonumuzun böyle olacağını kabullenemedim. Başkasını sevdiğini söylediğinde bile sonumuzun böyle olacağını düşünmemiştim tekrar konuşmaya başlayacağımıza beni tekrar sevecegine çok emindim. O mesajin sonucu dünyamı başıma yıktı diyebilirim. Senin dünyan hala dönüyor. Sen hala mutlusun . Bensizlige coktan alışmışsın. Ben sen varken bile sensizdim ama senin kadar kolay alışamadım. Senin kadar kolay aşamadım. Senin kadar kolay başkasını sevemedim ben . Sen ben varken başkasını seviyordun ama ben senin gidişinden 9 ay geçmesine rağmen kimseyi sevemedim . Aslında sevemedim de değil sevmek istemedim . Yokluğuna bile ihanet etmek istemedim tekrar konuşuruz diye . Ama sen sen hiçbir zaman benim değildin.
Öyle "seviyorum" diyerek
Aşk yaşanmaz.
İcraat göstereceksin.
Meselâ, gecenin bir vakti uyandırıp
Özledim diyeceksin.
Hayatındaki herkesi, gerekirse
uğruna sileceksin.
Sevdan ateşten bir kanlı gömlekmiş
Seni sevmek meğer zaten ölmekmiş...
Ben sana hep üşüyordum.
Çünkü kıştım,
Nakıştım, bakıştım...
İnkâr etmiyorum da bunu
Seni sevmek gibi büyük işlere kalkıştım.
Ve lütfen inkâr etme,
Sana en çok ben yakıştım.
Özdemir Asaf
Söyle Kumralım,
“
Bu kaçıncı bahar kaçıncı akşamüstü
Söyle kumralım bu güzellik kimin düşü?
Sana yanık sana tutsak bu deli gönlü,
Ne yaparsın bilmem aşmak zor bu gücü.
Seni yaşamalı imkansız bir rüya misali gibi
Söyle kumralım sana doymaya yetecek mi?
Gülüşünden olmaz mıydı bir Piraye şiiri?
Seninle yaşamalı insan dünyada cenneti.
Bir ömür beklesem olmam senden şikayetçi
Söyle kumralım anlasan artık sen bu Keremi,
Kaç gece seni haykırdım oldum bir mevlevi.
Sorma sana yazılmış artık bu adamın kalbi.
Sevmek tamamlıyorsa birbirimizi,
Söyle kumralım benim adım neydi?
Her yol çıkarmıyor muydu ikimizi?
Sadece ve sadece seni sevmeli.”
Oturduğun bir masada aşktan bahsedildiğinde, kimsenin senin kadar çok sevilmediğini fark edeceksin.
Sevilmiş olmak insanı üzer mi; seni üzecek.
ONU SEVMEK BANA SENİ HATIRLATIYOR ALLAH'IM
Şiiri Münacat
"Acı eşiğim mi yükseldi,
Bu nasıl bir acı Allah'ım,
Sen yücesin, büyüksün,
Buncasını görüyorsun, duyuyorsun,
Sınıyorsun hep bizleri biliyorum.
Seni sevmek,
Felsefedir kusursuz.
İmandır, korkunç sabırlı.
İp'in, kurşun'un rağmına,
Yürür pervasız ve güzel.
Sıradağları devirir,
Akan suları çevirir,
Alır yetimin hakkını,
Bazen gitmek gerek, hiç görmediğin yerleri görmek için...
Bazen her şeyi unutmak gerek, en sevdiğin şarkıyı silip ilk defa duyuyormuş gibi dinlemek gerek. Sevmek gerek, sanki hiç o acıları tatmamış gibi yeniden tanışmak gerek. Yardım etmek gerek, bazen de yardım edilmesine izin vermek gerek. Yaraların derin de olsa dikiş atılmasına izin vermek gerek. İçindeki merhamet seni sen yapan şey olsa da, bazen merhameti bir kenara bırakman gerek. Kalbini bazen kilitleyip saklamak gerek, bazen de gül bahçeleri sunmak gerek.
En önemlisi “ah” almamak gerek. Gün gelecek, herkes buluşacak ya öbür tarafta.
Ben sırf seni öte tarafta görmeyeyim diye hakkımı helal ediyorum. Ama sana tek bir cümle edeceksem, yüreğimden geçirerek şunu söylemek istiyorum:
KIRDIĞIN YERDEN KIRIL! Kırdığın yerden kırıl sevgilim, kırdığın yerden kırıl.
Ben seninle çay içmek istiyorum.
Seni duymak,
Seni görmek,
Seni bilmek,
Seni yanımda hissetmek istiyorum.
Sana şiir okumak istiyorum, yazmaktan bıktım, usandım.
Ben artık yazıları sana söylemek istiyorum.
Küçük bir evde, büyük hayaller kurmak istiyorum.
Sabahın yanında, seninle birlikte, üşüyen ellerimi çayın sıcaklığına bırakmak istiyorum.
Ben aslında sevmek değil, seninle yaşlanmak istiyorum.
Özdemir Asaf