Baba
Her şey neden böyle, her şeyi neden böyle zorlaştırıyorsun baba?
Seni seviyorum ve sevmiyorum baba
Senden nefret ediyorum baba
Seni çok seviyorum baba
Senin gibi olmak istemiyorum baba
Sana benzemek istemiyorum baba
Seninle yaşamak istemiyorum baba
Bazen ölmeni istiyorum baba
Bazen de ölmenden çok korkuyorum baba
Niye böylesin
Niye böyleyim
Niye böyleyiz
Beni seviyor musun baba?
Seviyorsan neden hissetmiyorum baba?
Ben seni seviyor muyum baba?
Seviyorsam neden her zaman bu sevgiyi hissetmiyorum baba?
Sevgi böyle bir şey mi baba?
Bir var, bir yok
Bazen çok var, bazen hiç
Niye böylesin
Niye böyleyim
Niye böyleyiz
Geçen sene bu zamanlar yanına gelebilmek için kurduğum çeşitli planlar... Çevremdeki herkesin "Bak staj bitti, artık gitme, unut onu çünkü o seni seneye hatırlamayacak." demesine rağmen yine kafamın dikine gittim yine delilik yaptım ve karşına çıktım. Neymiş unutmuş... İnsan sevdiğini unutur mu? Unutmaz ya da unutmamalı bilmiyorum. O zamanlar gerçekten gözüm bir şeyi görmüyordu. Birini gerçekten sevince çok farklı birine dönüşüyorum ve o kişiyi ben bile sevmiyorum. Yine olsa yapar mıyım diye düşününce evet yapardım seviyordum çünkü hatta daha fazlasını yapardım. Annesine "Anne Yağmur abla bize şaka yaptı. Geleceğim dedi gelmedi niye gelmedi?" demiş. Sen bilmesen de sana verdiğim tüm sözleri tuttum ben Ayaz'ım. Biliyordum bir gün böyle olacağını, yollarımızın ayrılacağını... Bunu bilmek bile üzüyordu ama aklında, kalbinde küçük bir iz bırakmak bile dünyalara bedel. Seni hala çok seviyorum bitanem. İnşallah bir gün tekrar karşılaşacağız seninle ❤️
YAĞMUR
@yagmurkalin9
·1yıl
Ne yaptı biliyor musunuz? Kapıda gördüğüm an el salladım gülümsedi ve el salladı. Sonra hoca yağmur öğretmenimizi özlediniz mi deyince gözlerimin içine bakarak “Özledikkk” diyerek sesini yükseltti. Yanına gittim, elini tuttum. Meğer elini tutmak ne güzel bir hismiş. Sarıldım, öptüm o da beni öptü 🥰 hediyesini görünce ise çok sevindi. “İlk defa karne hediyesi alıyorum”dedi. Annesine dönüp “Anne numarasını al” dedi 😅 tabiki buldum fırsatı kaçırır mıyım verdim numaramı. Annesi o kadar sevdi ki beni bana “Ayaz'la da görüntülü konuşun beraber de konuşuruz hatta müsaitseniz evime gelin” diyerek teklifte bulundu. Bir çocuğu mutlu etmek çok güzel bir his arkadaşlar. ☺️ Hayatımda ilk defa bir erkeğin annesi beni sevsin istedim. Çünkü ona giden yol annesinden geçiyor. Bugün bunu başardım gençler. 🤩
Ben seni sevmiyorum ki
Bakmaya kıyamadığım
Gözlerini seviyorum.
Ben san aşık değilim ki
Parça bulduğum
Gözlerine aşığım.
Haksızlık etme
Senin gözlerinse
Benim yaşama sebebim,
Benim aldığım nefes,
Her bir detayı
Ömrümden bir parça...
Uzaktan seviyorum seni ama bu Cemal Süreyya gibi değil..Uzaktan seviyorum seni..Beni daha az üzdüğün için..Birak öyle kalsın uzaktan seveyim seni.Sevgi görev büyüklere ait olunca sevgi saygı büyüklerin sevilmesi gerekirse..Yoksa inan sevmiyorum vefa bu..Bana verdiğin emeğin için..Çok kırginim sana çok..Hatta yüregimde seviyorum bazilarını o tanidiklarim onlar değil.Bir insan neden aynı kişiye hep kirgin olur?..Devamlilik gösterdiği için..Yoksa nazli bebekler değiliz.Karakter değişir mi?Değişir dersek işte burada aldaniriz.Değişmeyince biz hep kırginız.Belki değişse bir yanimiz hep kırık kalacak.
Bana kendini hatırlatma
Aslında başka bir şey bul. Seni oyalacak bir şey. Seviştiğin kadınların listesini yap mesela, onların gülümseyişlerini hatırla.
İçlerinden hangisinin seni daha çok sevdiğini tartış. Beni atla.
Benim sana tapıyor olduğumu atla. Kişisel şeyler çünkü bunlar. Çünkü ben seni kişisel seviyorum. Annen gibi değil işte, bilirsin sen sen olmasaydın da
Sonnet
Seni tuz çiçeği, topaz ya da ateş yayan karanfil okları gibi sevmiyorum. Seni karanlıkta, ruhumun gölgeleri arasında saklı kalmış bazı belirsiz şeyler gibi seviyorum.
Seni hiç açmayan ama içinde gizli çiçeklerin ışığını taşıyan bitki gibi seviyorum, ve senin sevginle, toprağın derinliklerinden çıkıp bedenime sinmiş kokulu bir öz gibisin.
Seni nasıl, ne zaman ya da nereden bilmeden seviyorum. Seni doğrudan, karmaşıklıklar ve gurur olmadan seviyorum. Seni, kendimce başka bir yol bilmediğim için böyle seviyorum:
O kadar yakın ki, elin göğsümde benim elim gibi,
O kadar yakın ki, gözlerini kapattığında ben uyuyakalıyorum.
Pablo Neruda