Resûlullah (sas) gözünden döktüğü yaşlarla İbrahim'i yıkadı. Bir ara başını kaldırıp Uhud'a baktı ve: 'Ey Uhud! Eğer bu acı, bu ızdırap sana inseydi sen bile bu acıya dayanamaz, paramparça olurdun!' dedikten sonra: 'Göz yaşarır, gönül mahzun olur ama şu dilden Allah'ı hoşnut etmeyecek tek bir kelime çıkmaz. Ey İbrahim! Biz senin ayrılığınla çok mahzunuz.' buyurdu." [Buhâri, "Cenâiz", 43]