Uyumuşum, diye söylendi. hava aydınlanıyordu. kadını tekrar görmek için gözlerini kapadı. hayaller ve kelimeler, rüyadaki anlamlarını hemen kaybettiler. oyunlar tek başına oynanmıyor evladım hikmet. saatine baktı: altıya geliyordu. şimdi albayımı uyandırmak olmaz. işte hürriyet, işte çalışmıyorsun; daha ne istiyorsun? neler yapacaktık değil mi?
Tanrıma şükürler olsun ki, tüm bunları söylemek yerine bir kağıda yazıyorum, çünkü şimdi burada karşımda canlı bir şekilde duruyor olsaydın, uzun bir süre kaçınacak ve senden uzak duracak ve benim bu sözlerimi unutana dek, senin beni görmene izin vermeyecektim. Hatta kendi kendime, sana kendimi bu kadar açtığım için, kızıyorum...
Reklam
II Benerci, Somadeva'nın odasından sokağa çıkınca, Roy Dranat'ın «akşamüstü serinlikte bir teferrüçten dönerken» soğuk alıp zatürreeden öldüğünü duydu. Ve Roy Dranat'ın oteline gitti. Gördüklerini şöyle anlatıyor: Girdim ki içeriye,