Seninle hep dalga geçiyordum ama şu an çok üzdün beni Oblomov
Evet, eski, döküntü bir ceket gibiyim ama mevsimden ya da çalışmaktan değil, on iki yıldır içime kapanan ışığın çıkacak yer bulamamasından. Cezaevimde tükenip gitti, dışarıya çıkmadan sönüp gitti. On iki yıl geçti aziz Andrey, artık uyanma hevesim bile kalmadı.
