YERÇEKİMLİ KARANFİL
Biliyor musun az az yaşıyorsun içimde
Oysaki seninle güzel olmak var
Örneğin rakı içiyoruz,içimize bir karanfil düşüyor gibi
Bir ağaç işliyor tıkır tıkır yanımızda
Midemdi aklımdı
Şu kadarcık kalıyor
Hayatımda birçok sevinçli günlerim olmuştur. Fakat hepsinden güzel, hepsinden sevinçli olabileceğini umduğum bir tek gün daha olabilir. O gün seninle ve hiç ayrılmamacasına yaşayacağıma inanacağım gündür. Sen böyle bir günün gelebileceğini pek tahmin etmezsin. Doğrusu ben de edemiyorum. Ama hayattan da başka hiçbir beklediğim yok. Bugün için sana da bana da bu kadar imkânsız görülen bir saadet günün birinde gerçek olabilirse, bütün ömrüm içindeki kayıplarımdan hiçbirine üzülmeyeceğim. Yalnız o sevinç bana kâfi derecede yaşamış olmak için yetecek.
Korkuyorum. Lanet olsun. Senin için ağlamaktan nefret ediyorum. Sensiz de yapabilirim tamam mı? Ben o güçsüz kızlardan değilim. Sen gitsen kendimi öldürmeye falan çalışmam. Belki bir süre ölüden farkım olmadan yaşarım ama yaşarım. Sonra toparlarım. Ama istemiyorum. Bunların hiçbirini istemiyorum. Sadece seninle mutlu olmak istiyorum. Ve bu mutluluğu kaybetmekten korkuyorum.”
“Korkmaman için yapman gerekeni söylememi ister misin? Sev beni. Sevgini göster bana.”
Bir Nedeni Yok Yalnızca Öptüm
Dudaklarım gerisin geriye çekildi; ağdalı bir sıvının ağır ağır örttüğü, korkunun biçim kazanıp ayağa kalktığı ve ‘hey bana bir şeyler söylemenin vakti geldi’ dediği zamanlarda bekledim seni; gözlerimi kapadım. Bekledim. Beklerken, özlemenin hangi geçitleri geçilmez kıldığını, hangi duyguların insanı hayata
Naruto'dan :Unutulmaz Sözler
Pain
-Eğer birinin acısını paylaşmazsan, onu anlayamazsın.
Ama sadece onları anladın diye, onlarla aynı fikirde de olamazsın
Uchiha Itachi
-Gerçekte nasıl insanlar olduğumuzu bilmiyoruz. Ölümden önceki o ana kadar.
Ölüm seni almaya geldiğinde aslında ne olduğunu anlayacaksın.
İşte ölüm budur değil mi?