"Ey hayat seninle nasıl başa çıkarım?" dediğim zamanlarda, dilimden dökülen "başa çıkmak" kelimesinin "beraber olmak" kelimesiyle yer değiştirmeye başladığı zamanlara dayanıyordu. Başa çıkmak savaşmayı gerektirirdi çünkü. Öfkeli, hırslı ve mücadeleci olmayı. Oysa beraber olmak kabullenmeyi getirirdi. Uyumlanmayı, sevgi ve şefkati.