Çağdaş insan içinde bulunduğu anı yaşamaz; ya gelecekte yaşar ya da geçmişte. Duygusal bir şekilde annesini ve çocukluğunu düşünür ya da geleceğe ilişkin mutlu planlar yapar. Sevgi ister yaşanılan anda ister geçmişe ya da geleceğe aktarılarak yaşansın, bu soyutlanmış ve yabancılaştırılmış sevgi biçimi gerçeğin, tek başınalığın, ayrı olmanın kişiye verdiği acıyı uyuşturmaya yarar.
Sayfa 120