Çünkü kendinize güvendiğiniz anda karşı tarafta korkunun oluşmaya başladığını görebilirdiniz. Bu güvenin gerçek veya sahte olması önemli değildi, yalnızca göstermeniz yeterliydi.
Derler ki, müzik güzelse, verdiği tat bütün duygulara ayak uydurur. Mutlu insan, melodilerde mutluluğu, hüzünlü insan hüznü bulur; İvan Andreyeviç'in kulakları ise yalnızca fırtınaların uğultularını duyuyordu.
Çünkü elinden kayıp gidenler, bütün o yitirdiklerin aslında bir hiçlikten ibaret, saçma, yusyuvarlak bir sıfır, yalnızca ve yalnızca kafandaki hayaller!
Şimdi yanınızda oturmuş sizinle konuşurken geleceğe korkuyla bakıyorum, çünkü gelecekte yine yalnızlık, yine o yavan, o gereksiz yaşam var; gerçekten de yanınızda oturup bu mutluluğu tattıktan sonra artık neyin hayalini kurayım!
Ona kenardan bir bakın Nastyenka: Mutluluk duygusunun o zayıf yüz sinirlerinde nasıl dans ettiğini, kahramanımızın kapıldığı düş dünyasıyla nasıl hastaymış gibi titrediğini hemen fark edersiniz.