"Unutup gitmek mi? Ah, Estella, benim varlığımın,
öz benliğimin parçasısın sen. Yontulmamış bir köy çocuğu olarak buraya geldiğim ilk günden beri, yüreğimi yaraladığın o ilk günden beri okuduğum her satır yazıda, görüp baktığım her manzarada sen varsın; ırmakta, karanlıkta, rüzgârda, korularda, denizde, sokaklarda. Okuyup duyduğum, kafamda canlandırdığım tüm tatlı düşlerin, güzelliklerin canlı simgesi sensin. Estella, istesen de istemesen de son nefesime dek kişiliğimin bir parçası olarak kalacaksın...
Omar bu kum tanesine bak. Bu sensin. Burada, Daadab'daki binlerce... Yüz binlerce mülteciden birisin. O kum tanesini tekrar bulmamla senin Amerika'ya gitme olasılığın neredeyse aynı.
Sayfa 32 - Genç Timaş Yayınları - 4.BaskıKitabı okuyor
Ezhibil-be'se rabben'nasi eşfi ve enteş'şafi la şifae illa şifauke şifaen la yugadiru sekame. Anlamı: Bu hastalığı gider ey insanların Rabbi! Şifâ ver, çünkü şifâ verici sensin.
Korkuyorsun Nana derdi ona hiç tadamadığın mutluluğu benim bulmamdan korkuyorsun benim mutlu olmamı istemiyorsun iyi bir hayatımın olmasını istemiyorsun habis fesat kalpli olan sensin…