“Leylâcık,
Bazıları öyledir, okumazlar, ciddî düşünemezler. Gene de aydın olmaktan vazgeçemezler. Hatta aydın kişi oldukları için kendilerinde mutlu bir baht, gizli de olsa, bir müstesnalık bulurlar. Bu, bir toplum derdidir. Ferdi bunlardan ötürü ayıplamak pek doğru ve yerinde olmaz. Bilirsin ki insan, muhitiyle doğru orantılı gelişir,
Sözlerin ne kadar kolayca bozulduğunu görmek korkutucuydu.
Sayfa 8 - Artemis Yayınları
Ne yaparsanız, ne kadar çok uğraşırsanız uğraşın, hayallerinize engel olamıyordunuz.
Sayfa 24 - Artemis Yayınları
Kalp kırıklığının ne olduğunu bildiğimi sanırdım. Kalp kırıklığının, baloda tek başına duran ben olduğunu düşünürdüm. O hiçbir şey değilmiş. Kalp kırıklığı asıl buymuş. Göğsünüzdeki ağrı, gözlerinizin gerisindeki acı. Bir daha hiçbir şeyin aynı olmayacağını bilmek. Sanırım yaşamadan hiçbir şeyi bilmiyoruz. Sevgiyi, gerçek acıyı bildiğinizi sanıyorsunuz ama bilmiyorsunuz. Hiçbir şey bilmiyorsunuz.
Sayfa 28 - Artemis Yayınları, kitaptaki favori alıntım