SEN İSTANBUL KOKARDIN
Martıların gözlerinden dinledim
İstanbul'un boğazı yanmış dün gece
Yıldızlar şahitlik etmiş, güya suçlu benmişim
Oysa can, yemin olsun yanağımdan süzülen denize
Ben bu şehre yüreğimi içirmedim
Göklerden hicran yağdı,
İstanbul'lu bir geceydi
Yere düşen her damlanın yüreğinde sen vardın
İsmin dudaklarımda idamlık bilmeceydi
Yalansa
Gelecekteki Sevgili
Gece karanlığında yalnız bir adam,
Kalbinde bir özlem, ruhunda elem.
Yıldızlara bakar, hayaller kurar,
Gelecekteki sevgilide, aşkını arar.
Yollar uzun, geceler soğuk,
Kalbim sensizken, renklerim soluk
Rüzgarın şarkısında adını duyarım,
Bir gün geleceksin, buna hep inanırım.
Gözlerim seni arar her sabah uyanırken,
Yüreğimde bir umut, güneş doğarken,
Bir gün buluşacak bu yorgun yollar,
Gelecekteki sevgili, aşkınla dolacak yıllar.
Gün doğarken ufukta, birlikte uyanacağız,
El ele, gönül gönüle, aşkı yaşayacağız.
Bu şiir sana, gelecekteki sevgilim,
Yalnız bir adamın yüreğinden kopup gelen sevgim.
Bir gün geleceksin, biliyorum,
Aşkınla dolduracaksın, yalnız kalbimi.
O gün gelene dek, bu şiir sana,
Gelecekteki sevgiliye, sonsuz bir sevda.
Peki Ya Sen?...
Ben senin gözbebeklerinde kaybolmayı sevdim,
Seninleyken sana doyamamayı,
Sensizken ise doyasıya seni yaşamayı sevdim...
Hiç söylenmemiş sözler söylemeli
El değmemiş duru sözler sevdiğim için
Sevdiğim !
Şehir giysileri kıskanır ve bu yüzden bürünür geceye
Güneş gözlerinden beslenir ve saçlarını kollar görmek için
Sensizken; şehrin boş meydanlarında yürüdüm
Kalın puntolarla iri laflar ettim
Öfkemi saldım iri dişli postvallar üzerine
Sevdiğim! VERA!
Hangi çocuğu