Merhabalar herkese;
Naçizane okuduğum bu eser hakkındaki düşüncelerimi sizlerle paylaşmak isterim.
"İstediğin kadar saksağanı vur vurabilirsen ama unutma, bülbülü öldürmek günahtır." Bu cümledeki simgeleştirilen, aslında vurgulananları anlayınca hafif ve manidar bir tebessüm beliriyor yüzünüzde. Yazar Harper Lee yer olarak küçüklüğünü de geçirdiği, yaşadığı eyalet olan Alabama'yı seçmiş kitabı için. Kendisi önceleri otobiyografik öyküler yazıyormuş, zamanla o öyküler bu kitaba evrilmiş. Eyaletin bir ilçesinde geçen olaylar bir kız çocuğunun dünyaya bakışıyla, algısıyla aktarılıyor bize. Şunu belirtmeliyim ki aslında bence iyiyle kötünün ayrımı küçükken daha kolaydı hepimiz için.Yani en azından benim için böyle.Kitabın bana kattığı, üzerinde kesinleştiğim düşüncelerden biri bu oldu.Tekrar kitaba dönecek olursak;
ele alınan konular yayınladığı zamanın koşullarına göre (1960) baya çarpıcı ve bence yine yayınlandığı zaman için çok cesaret isteyen konular.Siyahilerin üzerindeki ağır yük, toplumsal eşitsizlik, bunun toplumun her alanında kendini ne biçimde gösterdiği ve insanoğlunun riyakarlık ve bencilliğiyle bezenmiş bir ayna aslında okuyan için.Çocuk karakterlerin olaylara karşı tutum ve düşüncelerini yazarın bu denli iyi yansıtabilme istidatı beni hayli etkiledi..Ayriyeten eklemek istediğim bir diğer husus, kitabı okurken adalet, hukuk ,hak kavramlarının derinliğinin daha çok farkına varabileceğiniz ve bazı şeylerin var olup olmadığını sorgulama isteğinizin daha çok artacak olmasıdır..Velhasıl kelam hoş, dikkate değer bir kitap, herkese okumasını rahatça öneriyorum. Esen kalın.