Ve içimde geriye dönmek korkusu var. Hiçbir şey hatırlamak istemiyorum. Elimi cebime sokarken, bana iki gün evvelini hatırlatacak bir kağıt parçasına, bir şeye rastlamaktan bile korkuyorum.
Sen benim penceremde olmasan.
Geçmesen önümdeki sokaktan,
İnan ki bitmişti. Bir toz duman,
Bir atlı dağlara doğru giden.
Ama şimdi bıraktığın yerden
Yeniden başlıyorsun, yeniden.
Kabullenmelisin artık çocuk.
Taşıdıkça hüznün ezecektir omuzlarını.
Yüzü soğuk duvarlara baktıkça yansıyacaktır önsözü geçmişinin.
Ve kıvrılacaktır yalnızlık yatağına vurdum duymaz bir piçlikle.
Yokluğumca keskindir gece, ay ve kahpe zaman.
Harpte yenik düşen boş bir kınla kalmış asker gibi...
Al al kanasam, sere serile vurulsam