Ben Değilmişem
Can kafeste uyur iken bir güzel geldi
Açtı tüm kapıları gönül anahtarıyla
Yandım durdum yıllar geçti serden geçtim düştüm
Eridikçe can cevherim ruhum öldü zannettim
Yandıkça gördüğüm ben sandığım ben, ben değilmişem
Demircan Demir
Sonra diyorum ki yetmiyor hemde hiç bir şey bu sonsuzluğun şerbetinden bir kez içen nefsim diğer her şeyi yok sayıyor yo yo serden geçti...ey gönül. Olmuyor Muş ...