Serenayd
@serenayd2
Kadıköy, 15 October
3 reader point
Joined on August 2022
Şu anda okuduğu kitaplar
Okuma Hedefleri
üç saat düşünüp 2 dakika unutmaya başlamak
Sevmek , uyuşturucu almak gibidir . Başlangıçta kendini iyi hissedersin , bütünüyle verirsin . Ertesi gün , daha fazlasını istersin. Henüz zehirlenmemiş , o duygudan hoşlanmışsındır ve onun üzerindeki egemenliğini sürdürebileceğini sanırsın. Sevdiğin kişiyi iki dakika düşünür , sonraki üç saat boyunca unutursun. Ama, yavaş yavaş onun varlığına alışır, ona bütünüyle bağımlı hale gelirsin. Böylece , onu üç saat düşünüp iki dakika unutmaya başlarsın.
Sayfa 78Kitabı okudu
Kendini tehlikeye atmaktan korkan kişiye ne yazık ! Çünkü o kişi belki de hiç düş kırıklığına uğramayacak ve peşinden koşacak bir düşü olanlar kadar acı çekme yecek . Ama dönüp de arkaya baktığında ( çünkü her zaman , sonunda dönüp arkamıza bakarız ) , yüreğinden şu sözcüklerin döküldüğünü duyacak : " Tanrı'nın , yaşadığın her güne ektiği mucize tohumlarını ne yaptın ? Yaradan'ın sana bağışladığı yetenekleri ne yaptın ? Hep sini bir çukura gömdün , çünkü onları yitirmekten korkuyordun . İşte , şimdi elinde kalan , yaşamını yitirmiş olmanın kesinliği . " Bu sözleri duyan kişiye ne yazık ! Mucizelere o anda inanacak , ama varlığının büyülü anları geçip gitmiş olacak .
Sayfa 28Kitabı okudu
“O büyülü ânı anımsıyorum, o andan başlayarak bir evet " in ya da bir “ hayır ” ın varlığımızı tümüyle değiştire bileceği o ânı. Çok gerilerde kalmış gibi geliyor bana, oysa aşkımı buluşumdan, ardından da onu yitirişimden bu yana ancak bir hafta geçti.”
Sayfa 19Kitabı okudu
Reader Follow Recommendations
“O an odada kimse yoktu onun için, küçük bi kızken olduğu gibi çocukluğunun yatak odasında yatağının üzerinde dans ediyordu sanki ve bu hareketleri mutlak yalnızlığında kendisi için yapıyordu. Ve işte bu yüzden bu kadar özgürdü. Çünkü henüz hayata adım atmamıştı.”
Sayfa 179Kitabı okudu
sessizliğin tadını çıkaran iki mahkûm
Hatta bu sessizlik , birlikte sahip olabilecekleri en güzel şey olabilirdi . Çünkü sadece Benjamin ve Baba vardı . Anne orada değildi . Özgür ve nettiler . Onun güç alanının dışındaydılar . Kaçmayı başaran ve kaçtıktan sonra kendine gelmeye başlayan mahkûmlar gibiydiler . Sessizliğin tadını birlikte çıkaran iki mahkûm . Pek konuşmadılar . Ama belki de o gün , odada etraflarına dikkatle bakınırlarken ve bazen göz göze gelip birbirlerine gülümsediklerinde mutluydular.
Sayfa 159Kitabı okudu