Home
Search
What to Read?
Sign In
Sign Up
Shopping
Explore
Books
Authors
Readers
1000Kitap Android ApplicationFREE – Download from Google Play
1000Kitap iOS ApplicationFREE – Get it from App Store
©2024 · 1000Kitap Web Application · 2.37.31
İstatistiklere baktığımda inanamadım. Kitabı neredeyse hiç kimse okumamış, incelememiş, tavsiye etmemiş. Belki şöyle bir göz gezdirenler de içeriği, şair Aleksandr Sergeyeviç Puşkin’in sanat hayatı zannedip pek ilgi duymamış. Amma velakin o iş öyle değil.
“Haklı çıkan karıma ithafen” diye başlıyor kitap ve bu girizgah bile merakla okunmasına yetiyor. Göründüğünden daha derin. Bir insanın yanıldığını kabullenme aşamasına gelmesi yaşanmışlık gerektirir. Nitekim biraz araştırdığınızda kitabın Boris karakterinin otobiyografisi değil, yazarın otobiyografisi olduğunu anlıyorsunuz. Boris, yalnızca pasta süsü. Kısa fakat vurucu cümleler. Bazen başkalarıyla, bazen kendi kendine konuşuyor. Fark etmez, zekasıyla saygı uyandırmayı başarıyor okuyucuda. Puşkin’den bahsedilmiyor mu? Elbette bahsediliyor ama başrolü kaptırmış. Hem daha nelerden bahsedilmiyor ki? Ben üzerine bir minik yıldız koyulan kelimelerle dolu kitaplara bayılırım. O yıldızcıklardaki açıklamalar genel kültür demek, bu kitabı bitirdiğinde seni bilgi birikimi anlamında bir adım öteye taşımış olacağım okuyucu haberin olsun demek. Meraklısına önemle duyurulur.
139 syf.
4/10 puan verdi
Boris yazarın sadece bir gölgesi.
Yazdığı kitapları yayımlatmayı başaramayan ve cebinde beş kuruşu olmayan Boris kendini Puşkin Tepeleri'nde bulur. Planladığı bir süre para kazanmak ve alkol sorunundan kurtulmaktır ne kadar başarabildiği tartışılır. Puşkin Tepeleri Milli Parkı'nda ki görevi turistleri parkı gezdirmektir. Bu arada karısı ve kızı Amerika'ya yerleşme planları yapmaktadır.
Puşkin Tepeleri rus sorunlarını konu almış ve anlaşılmamaya mahkum , yararıcı bir yazarın dramatik yaşam öyküsü. Kitapta Boris karakteri bazen kendi kendine konuşuyor bazen de karşıdaki kişilerle konuşuyor bu biraz karışabiliyor. Üslup olarak çok tat alamadığım bir kitap oldu.
Kitap hakkında bir şeyler yazmasam içimde kalır. Öncelikle Sergey Dovlatov’la tanışmamdan bahsetmeliyim tabii. ‘Başka Sinema’da daha önce seyrettim filmlerden önce görmüştüm “Dovlatov” filminin fragmanını. Özel dikkatimi çekmişti bir yazar hikayesi olması. Tabii kimdir, nedir, necidir diye sormaktan imtina edip internetten dahi olsa bakmamıştım.
Uzun zamandır okumadığım tarz da bir kitap oldu kendileri...
Kitabın baş karakteri Boris Alihanov henüz hiçbir kitabını yayımlatmayı başaramamış,beş parasız,alkolik biridir.Para kazanmak ve alkol problemlerinden kurtulmak için soluğu Puşkin Tepeleri Milli Parkında alır.Ve karakterimizin hikâyesi orada başlar. ...
Boris Alihanov'un sosyal ve ruhsal durumunu anlatırken bir yandan da Rusya için önemli isimlerin yaşantısından da bahsediyor.Puşkin,Dostoveski,Tolstoy,Gorki,Goethe gibi yazarların dışında Şepilov,Panfilov,Karatsupa gibi daha önce adını duymadığım 2.Dünya Savaşında görev almış ünlü Rus komutanlarından da bahsediyor.
...
Yazarın üslubu farklı geldi bana ama @birkutukitapcom Ocak ayı Bakış serisinden okuma listenize ekleyebilirsiniz
Arthur Schopenhauer diyor ki:"Bir kitabın sırf sayfaları doldurmak için yazıldığını anladığınızda onu derhal fırlatıp atın zira zaman değerlidir:)." Puşkin Tepeleri'ni okuyunca bunu düşünmedim değil.Bu kitap bana ne kattı,ne öğrendim?Hiç.Akıcı ve sürükleyici miydi yani en azından okurken edebi tat aldım mı?Hayır.Bu tip binlerce binlerce kitap var piyasada.Sırf zeki bir roman karakteri yaratmış olmak bana göre kitabı değerli yapmıyor.Aylak Adam'da da buna benzer bir hissiyatım olmuştu.Adı Puşkin Tepeleri ama Puşkin'i de anlatmıyor kısacası zaman öldürmeye değmez ben yaptım siz yapmayın.
Kitabın sonunda yazan "Anlaşılmamaya mahkum, yaratıcı bir yazarın dramatik yaşam öyküsü." cümlesi kitap için en doğru cümle bence.......Okuyun okutun!
Klasik Rus Edebiyatı
Farklı türde kitaplar okumak adına aldığım bu kitap, bana edebi olarak büyük bir sanat eseri gibi gelmedi. Benim için çerez kitaplardan oldu. Yani elimden bırakamadığım, sonunu merak edip kurguladığım bir kitap değil de, vaktimi güzel geçirip boş zamanlarımı değerlendirdiğim bir Rus edebiyatı ürünü oldu. Çok beğenerek okuduğumu, kurgusundan ve öyküsünden etkilendiğimi söyleyemesem de okuduğum için pişman değilim.
Yazarın kızı tarafından, babasının en şahsi romanı olduğu söylenen, otobiyografik kısımlar taşıdığı belirtilen bir roman Puşkin Tepeleri.
Ana karakter Boris, kitapları basılmayan bir yazar. Kişisel sorunlarından, eşiyle ilgili problemlerinden ve alkol bağımlılığından kaçmak, biraz da para kazanmak için yaşadığı şehirden uzaklaşarak Puşkin Tepeleri Milli Parkı'nda çalışmaya başlıyor. Bundan sonra, Boris'in günlük yaşamında karşılaştıklarını okuyorsunuz.
Elinize aldığınız bu kitabı her ne kadar günlük yaşamdan kesitler olarak görseniz de kitap bittiğinde gerek edebi gerekse de kurgusal açıdan sarsıldığınızı fark ediyorsunuz. Çünkü yazar, Boris'in hayatını anlatırken aslında kendi acılarına gönderme yapıyor.
Kısa ama net ve vurucu cümleleriyle, istediği şeyi dolandırmadan ve okuyucuyu sıkmadan anlatan bir roman olmuş.
Bu arada şunu da söylemeden geçemeyeceğim, kitap hakkında araştırma yaptığımda çevirisinin ciddi eleştiriler aldığını fark ettim. Ancak ben okurken, en azından Türkçe anlam ve cümle yapısı açısından bir sıkıntı hissetmedim. Tabi Rusça orjinalini bilemediğimden karşılaştırma yapmam mümkün değil.
Klasik Rus edebiyatı öğeleri taşıyan Puşkin Tepeleri'ni merak eden varsa, tereddüt etmeden okumasını tavsiye ediyorum.
Puşkin tepeleri Rusya'nın değişim süreci öncesinde yazılmış bir roman. Roman kahramanı Boris Alihanov'un yaşadıkları yazarın yaşamı ile örtüşüyor. Yani gerçek hayat...Karakterler, olaylar çok canlı bir şekilde anlatılmış; espriler , gözlemler kitabın okunmasını kolaylaştırıyor. Sadece bir kitapta bu kadar çok kişiden söz edilmesi dikkatleri zorluyor.
Rus edebiyatındaki kaçış romanlarından biri daha...
Gitmek mi kalmak mı zor düşünüyorsunuz.
Ülkeyi terk etmek ne kadar etik bir davranış? Gidenler memnun mu gitmelerinden? Kaçılan baskı, zulüm, sansür ise tek çözüm kaçmak mı?
"Ben gitmeyeceğim" diyor yazar. "Dilim, halkım, çılgın ülkem... Düşünsene polisleri bile seviyorum." diyor.
"Sevgi özgürlüktür, kapılar açık olduğu sürece her şey normaldir ama eğer kapılar dışarıdan kilitlenmişse hapishanedir..."
Ve sonunda...