Şeriat, mutlak ölçüler ve ebediyet sırlarının gömülü olduğu hazine kapısının açıcı şifreler manzumesidir ki, o olmaksızın hiçbir şey olamaz. Bu şifreler manzumesi dış ifadesiyle her ferde emir ve farz... Esrarına inilmesi ise emir ve farz değil... Tebliği ve tatbik maddeleri esas olan...
Şeriat akla hitap eder. Teklif akladır. Mükellef, akıldır.
İslâm incelik işidir. Ruh ile beden arasındaki münasebeti sezenler, şeriat ve tasavvuf arası taallûku kestirirler... Şu halde tasavvufa dinin esası olmak bakımından esasın ruhu diyebiliriz.
Şeriat; Kuran’ın ayetlerine, Hazreti Muhammet’in sözlerine ve yaptıklarına, bunlardan çıkarılmış yorumlara dayanan, insanın yaşamını, toplumsal yaşamı düzenleyici kurallardır. İslam hukukudur. Kuran ilmi, bilimi, hoşgörüyü savunur. Ve bilinir ki Kuran’ın ilk ayeti “İkra (Oku)” ile başlar. Şu an ki şeriat adı altındaki yönetimlerin hiçbirinde ne bilim ne de hoşgörü var. Bu yönetim şekilleri insan uydurmasından başka bir şey değil.
Nasıl ki İslam Müslümanlara göre yargılanmaması gerekiyorsa aynı şekilde şeriat da yani İslam hukuku da Arap ülkelerindeki yaşayış biçimiyle yargılanmamalıdır.
Din yüzyıllar öncede insanlar tarafından kullanıldı (Hasan Sabbah gibi) ve bugünde yine kullanılmaya devam edilecek çünkü insanoğlu her şeyi ziyan etmekle meşhurdur.
Ama şarabı şeriat yasaklamıştı.
“Kötülük,” dedi Simyacı, “insanın ağzından giren şeyde değildir. Kötülük oradan çıkandadır.”
