Özlemek...
Hiç özlemezsin öyle değil mi? Zaten bir insanın gözünde hiç olmuş bir insan neden özlensin ki?
Bir şiirin orta yerinde, sarılsak; sığardık bu aşkın içine.
Anla işte...
Ömrüme ödevsin; yaza yaza bitiremediğim...
Beni yarım bırakma, başkasına can olur. Beni yarına da bırakma, can bu belli mi olur...
''Gitmek sende, gittiğin yerde bitmek bende kaldı.''
Ne yani; şimdi bu şehre her gün yeniden doğan güneşte başkasının yüzünde mi günaydın olacaksın?
''Hep var olan hüzün,bir de hiç olmayan yüzün, söylesene yalnızlık! Bu mu son sözün?''
Sırf o kalp kırıldı diye, gülmekten vazgeçersin.
Sayfa 187Kitabı okudu
Yıldızları saymaya ikimiz de geç kalmıştık.
Ve siz şiir sevmeyen kadınlar, bazı adamlar size fazlalar...
Sayfa 114Kitabı okudu