Benim senden bir aşk alacağım var
Bir daha gelirsek dünyaya
Ödeşelim olur mu?
Öde borcunu!...
Meşru sevdalardan gayrı meşru acılar doğuyor kundaklara.
Beni herkes sevdaya asi sanır
Oysa aşk beni nerde görse tanır
Hasret tanır zulüm tanır ölüm tanır
Yüzüm yüzümden utanır
Hasret bir fidan idi, büyüdü ağaç oldu.
Hançerler bağrımda sıralı benim.
bir düş kursak
senli, benli
Meftunum gözlerinin en koyu karasına.
Sana vurulduğum o gün ortasından beri,
Dudaklarımda mahur bir şarkı oldu adın.
“Beni herkes sevdaya asi sanır,
Oysa aşk, beni nerde görse tanır,
Hasret tanır,
Zulüm tanır,
Ölüm tanır,
Yüzüm yüzümden utanır..”
Düş bahçelerim yağmalanıyordu,
Herkes payına düşeni alıp giderken.
Bütün kimsesizliğimle,
Bütün çaresizliğimle,
Bütün çıplaklığımla, kalıyordum karanlığın koynunda;
Üşüyordum,
Tepeden tırnağa buz kesiyordu yalnızlık.
Saat on ikiyi beş geçiyordu.