Matematik hocamle hoş bir muhabbetimiz oldu bugün. Kahvemden ikram ettim ama almak istemedi, "Senin kahven çok acı oluyor." dedi. Yine de tadımlık almayı kabul etti, çok şirindi.
Şizofren değilim, sadece bir dönem depresyonumun yanında psikoz yaşamıştım. Sürekli olarak birinin beni izlediğini hissediyordum, özellikle banyodayken. Tacize uğramış gibi hissediyordum. Aynaya bakamazdım, baktığımda da bakışlarımı çekemezdim; yansımam bana ait değilmiş (ki bunu hâlâ yaşıyorum) de beni zayıf olduğum anda beni öldürecek gibi gelirdi hep. Sık sık kendini asmış silüetler, kan ve "birkaç saniye sonraki geleceğe ait" görüntüler görüyordum. Bir keresinde, yatağımda uzanmış tavanı izliyordum; nefes alamadığım için gözlerimi açtım, üstümde beni boğmaya çalışan biri vardı. Rüya mı değil mi, hâlâ bilmiyorum.
Bir yılı aşkın süredir bir kitap yazıyorum ve üç sene içerisinde bitirmeyi amaçlıyorum. O zamana kadar hesabımın takipçi sayısını yükseltmek için ne yapmam lazım tam olarak, öneriniz var mı (sevgili yedi takipçim)?
Hayır hocam, yapamam, sınav haftası ders kitabını açamam. Sabah akşam kitap okuyacağım, uykusuz ve aç sınava gireceğim. Sonra 70-90 aralığında alıp arkadaşlarımdan "Sen hani çalışmıyordun?" diye azar yiyeceğim.