İnsansız sesler sardı dünyayı, derken kaskatı bir sesizlik. Sanki şehir ölmüş.
Fermanı sesizlik olanın aynasından yansıyan ışk ile oluştu varlığın renkleri.
Hitap etti... Göğsü sönük, işaret parmağı semadan bal çaldı.
Umut denilen tutunma noktası şairane biçimde vuku buldu ıslak mimiklerinde.
Bulanık suyun kelamından kara kurbağası.
Kesik kesik vaazlar ile güne tamamladı geceyi.
"Sesizlik korkunç bir şey."
Sayfa 83Kitabı okudu
Bazen sesizlik konuşmaktan daha etkili olabilir.
