"Mecnuuun! Hadi annem kalk sofra hazır!"
Yine aynı ses, yine aynı cümle. İlkokuldan beri hep aynı şekilde uyandırdı annem beni. Önce yumuşak bir tonda alt kattan sesleniş:
"Mecnuuun! Hadi oğlum!"
Yanıt alamayınca sesinin tonunu yükselterek merdivenlerden çıkışı:
"Mecnuuuun!"
Sayfa 11
İnsanın dile getirebildiği en temiz, en duru sözcük "anne", en güzel sesleniş "anneciğim"dir. Bunlar küçük oldukları kadar yüce; umut, sevgi ve şefkatle yoğrulmuş, insan yüreğinin tüm inceliğini, tatlılığını ve sıcaklığını yansıtan çok
güzel sözcüklerdir. Anne hayatta her şeydir: Hüzünde teselli, kederde umut ve zayıflıkta güçtür. Sevginin, şefkatin ve bağışlamanın kaynağıdır. Annesini yitiren, başını koyacağı bir göğsü, ona dua eden bir eli ve onu koruyan bir bakışı yitirir.
Doğadaki her şey anneden söz eder: Güneş yeryüzünün annesidir, onu ısısıyla beslemek için emzirir, ışıklı kollarıyla sarıverir ve ancak akşam olunca, denizin dalgalarının ritmiyle, kuşların ve ırmakların şarkılarıyla yatıştırıp uyuttuktan
sonra bırakır. Yeryüzü ağaçların ve çiçeklerin annesidir, onları dünyaya getirir, emzirir ve sütten keser; sonra ağaçlar ve çiçekler sulu meyvelerine ve canlı tohumlarına karşı şefkatli birer anneye dönüşürler. Varoluş içindeki her şeyin annesi de güzellik ve aşk dolu, ebedi Evrensel Ruh'tur.
Kemalist elitler, ITC hükümetlerine de 1908-18 yılları arasında sirayet etmiş bir Genç Türk mirasının varisidirler. Laiklik, Genç Türkler'in dine tenezzül etmemelerini ve hem pozitivizme hem de "ilerlemeye" adanmışlıklarını yansıtır. Kemalist elitler mevzu İslam'a ve onun toplumdaki rolüne karşı tavırlarına gelince zorunlu bir biçimde tek bir zihin dünyasından ibaret değillerdi; ancak Mustafa Kemal ulusa sesleniş konuşmalarında İslam'ın gerçekte bir reforma ihtiyacı olduğu ve modası geçmiş, yozlaşmış inanç ve edimlerden kurtarılması gerektiği konusundaki İslam modernleşmecilerinin savunduğu fikri sıklıkla dile getirdi. Geç Osmanlı muhitinde yetişmiş bir kişi olarak kendisi, konuşmalarını uygun İslami retorik ve deyimlerle süslemek yeteneğinden daha fazlasına sahipti. Yabancılara verdiği beyanlarda, bununla birlikte, yazar Grace Ellison'a yaptığı zaman olduğu gibi, çok daha farklı bir tarza sahip olabiliyordu: "Benim bir dinim yok ve bazı zamanlarda bütün dinlerin denizin dibine gömülmesini arzuluyorum...Kendi hükümetini sürdürmek için dine ihtiyaç duyan birisi zayıf bir yöneticidir. Benim halkım demokrasi ilkelerini, gerçeğin emirlerini ve bilimin öğretilerini öğrenecektir."
Sayfa 88Kitabı okudu
İnsanın dile getirebildiği en temiz, en duru sözcük
"anne", en güzel sesleniş "anneciğim" dir. Bunlar küçük oldukları kadar yüce; umut, sevgi ve şefkatle yoğrulmuş, insan yüreğinin tüm inceliğini, tatlılığını ve sıcaklığını yansıtan çok güzel sözcüklerdir. Anne hayatta her şeydir: Hüzünde teselli, kederde umut ve zayıflıkta güçtür. Sevginin, şefkatin ve bağışlamanın kaynağıdır. Annesini yitiren, başını koyacağı bir göğsü, ona dua eden bir eli ve onu koruyan bir bakışı yitirir.
Doğadaki her şey anneden söz eder: Güneş yeryüzünün
annesidir, onu ısısıyla beslemek için emzirir, ışıklı kollarıyla
sarıverir ve ancak akşam olunca, denizin dalgalarının ritmiyle, kuşların ve ırmakların şarkılarıyla yatıştırıp uyuttuktan sonra bırakır. Yeryüzü ağaçların ve çiçeklerin annesidir, onları dünyaya getirir, emzirir ve sütten keser; sonra ağaçlar ve çiçekler sulu meyvelerine ve canlı tohumlarına karşı şefkatli birer anneye dönüşürler. Varoluş içindeki her şeyin annesi de güzellik ve aşk dolu, ebedi Evrensel Ruh'tur.
Sayfa 54Kitabı okudu
🌿
Ali Emir-i Efendi
sevdiği birini tarif ederken:
"Gül yaprağıdır, nüsha-i Kur-ân arasında" dermiş. 🌸
Ne kadar zarif bir sesleniş...