İnsan haram yemeyip, boyun eğmezse yalnız kalmak kaderidir. Geç gelmiş bir adaletin, geç dilenmiş bir özürün, geç farkedilmiş bir hatanın benim gözümde zerre kıymeti yoktur.İnsanların lütfeder gibi sundukları adalete muhtaç değilim. Sessiz atın çiftesi pek olur misali, bir kere gönlümden düşen bir kişiyi değil affetmek, ben daha yüzümü bile göstermem, selam dahi vermem. Çünkü ben bilerek bunları yapabilen bir insanın benim etrafımda bulunmaması gerektiğine inanıyorum. Şu kısa hayatımı iyi niyetli, düşünceli, şeffaf, zeki, sana kıymet veren insanlarla geçirmek varken neden bir kere güvenimi kaybetmiş insanlara tek bir anımı bile harcayayım. Peygamberimiz Hz. Vahşi'yi affetmiş ama bir daha bana görünmesin demiş, benimki de öyle bir hikaye....