Kendimle hiç ortak bir yanım yok neredeyse; bir köşede sessizce durup nefes aldığıma şükretmeliyim belki de.
Sayfa 64Kitabı okudu
O gitti, ben kaldım; ardından baktım, sessizce ağladım.
Önce insana inanıyor insan. Sonra harflere, seslere, renklere. Akşamlar herkesi alıp götürürken sessizce büyüyor. Sabahlar bütün yatakların yaprak dökümü..
Balkan Savaşı
İnsan açlıktan nasıl ölür? Sessizce, tükene tükene mi? Yoksa bağıra bağıra, sürüne sürüne, görüne görüne mi? Bilmezdim. Ama defalarca gördüm.
Sayfa 403 - Timaş YayınlarıKitabı okuyor
Baron, gözü ondan başkasını görmeyen bu kadının tuhaf değişimini en az fark eden kişiydi; öyle ya, kim dönüp kendi gölgesine bakardı ki? Gölgesinin sadakatle sürünerek ve sessizce adımlarının arkasından geldiğini hissederdi insan...
Sayfa 34Kitabı okudu
Sonra kendi yorganımın içine girip , yaşadıklarımı düşüneceğim sessizce
Sayfa 110Kitabı okuyor
