Boş dileklerde bulunmak zaman kaybıydı ama dünyayı kendi arzularına göre şekillendirmek bambaşka bir şeydi.
Sayfa 129 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Önce kendini toplardın. Sonra evini. Sonra gökyüzünün sana ait olan köşesini.
Sayfa 110 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Ağlayabileceğini düşündü ama içini yokladığında hiç gözyaşının kalmadığını keşfetti. Sanki içi kırık cam parçalarıyla ve çapaklarla doluydu.
Sayfa 106 - İthaki YayınlarıKitabı okudu
Merdivenin kendi içine kıvrıldığı yarı yolda bir sahanın bulunuyordu. Orada bir kapı vardı ama öyle utangaçtı ki Auri onu kibarca görmezden geldi. Genç kız ikinci merdiven boşluğunu da tırmandı ve oradaki basamaklarını yarısının da gevşek veya yerinden çıkmaya müsait olduğunu keşfetti.
Sonra tüm oynak taşları bulduğundan emin olmak için merdivenleri gerisingeri indi. Bulamamıştı. Bu son derece heyecan vericiydi. Mekân sarhoş bir teneke kadar alengirli ve bir o kadar da kurnazdı. Bir o kadar da asabiydi. Bir bahçe patikasından bu kadar farklı biryere bulmak hiç kolay değildi.
Bazı yerlerin adları olurdu. Bazı Yerler değişirdi veya adını açıklamaktan çekinirdi. Bazı yerlerinse hiç adı olmazdı ve bu daima üzücüydü. Mahremiyete düşkünlük iyiydi hoştu ama ya hiç adının olmaması? Ne kadar korkunç. Ne kadar yalnız.
Sayfa 41 - Ithaki YayınlarıKitabı okudu
“Cevaplar daima önemli olsa da nadiren kolay olurdu.”