Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Oğuz Atay'ın diğer kitapları gibi bu kitapta ayrı bir güzel içinde 8 hikaye barındıran kitapda beyaz mantolu adamın ayrı bi etkisi oldu bende.
Gündelik yaşamın trajik bir hikayesi yüksek sesle konuşan kalabalığın içinde susmayı yeğleyen bir karekter farkında olarak yada olmadan.
Bu öykünün sorunsalı susma eylemiyle çıkıyor yüzeye karekter konuşmayı değil susmayı seçmiştir dolayısıyla sessizlik bilinç derinliğinin karmaşık görüntülerini yansıtmayı üstlenir bu hikayede.
Gerçi her hikayesi güzel ama benim en hoşuma giden Beyaz mantolu adam,Korkuyu beklerken ,Babama mektup oldu
"Bir sayfanın üstüne bir şey yazılmadan önceki beyazlığı ile bir şey yazılıp silindikten sonraki beyazlığı hem aynı beyazlık hem de değil. Bir söz söylenmeden önceki sessizlik ile söylendikten sonraki sessizlik de hem aynı hem de değil."
Kitap, yazarın annesinin eskiden yaşadığı evin bahçesinden yazara gönderilen kilolarca kayısıyla
Bazı kitaplar yaşanmışlık kokar. Sanki yaşadıkları bir yerden çıkacak ve insanlara kendini gösterecek. İşte bu kitaptaki öykülerde bulunan karakterlerin yaşadıkları veya hissettikleri sizi onların yanına götürüyor.
Savaşın acımasızlığı ile yaşamaya çalışan insanlara tanık olacaksınız. Savaşın içinde kendi kimliklerini aramaya çalışan savaşın
ÖZGÜRLÜK ŞARKISI: YARIM PANTOLON.
Duyuyor musunuz Viyana sokaklarinin sesini? Bir tütüncü dükkânının kapısından tüm dünyaya yayılan sesi. Yıl, 1938. Bir çocuk indi Viyana şehrine. Büyüdü, direndi ve öğrendi. Hayat bazen en küçük anlarda saklıydı, bildi. Bir bakış, bir söz ya da derin bir sessizlik. O küçük anları gazetelere, tütünlere ve aşka adadı. Onu tanıyın. Adı, Franz. Küçük bir adımın haykırması gibiydi yürüyüşü. Biz o yürüyüşü izledik, sevdik.
2. Cihan Harbi de durduramadı onu aslında. Aşk, yani Anezka'da. Belki ayrılık ve hüzünler de. Freud, burada anlatıldığı gibi bir iz mi sadece Viyana'da? Ya da o yürüyüşün adımlarından biri mi? Bilmiyorum. Tek bildiğim, hiç sigara içmeyen ben, evime tek bir puto alacağım. San Juan y Martinez. Ve evet onu saklayacağım.
Nasıl yürüdün, bizi de kendine hayran ettin.
Unutma Franz, Otto cesur biriydi.
Pantolunu da.
Okuyun. Pişman olmazsınız.
Biraz aşık olduysanız ya da aşkı savaş içinde yaşadıysanız okuyun.
Sizi özgür kılacak o sözlere eşlik etsin bu kitap.
Not: Otto Trsnjek tütün içmezdi.
Saygilar.
192 syf.
9/10 puan verdi
"Nomen est omen!"
(Tamamen spoiler içerir.)
“Tarih sahibi" Sadrazam Cevat Paşanın kardeşi, tarihçi-yazar-vezir Mehmet Şakir Paşa Girit'te sefirken, eşi İsmet Hanım, 16-17 Nisan 1890 gecesi bir oğlan doğurdu. Çocuğa, anasının o gece düşünde Musa Peygamberi görmesi dolayısıyla "Musa", amcasının ve babasının adlarından ötürü "Cevat Şakir"
Kitapta on altı hikâye var. Tabii bunlara sadece hikâye demek biraz eksik kalır. İçinde birçok alt-türü barındıran yazılar diyebiliriz belki. Kimi bir makalenin içine saklanmış bir hikâye, kimi araştırma, kimi tarihi yorumlar içeren yazılar. Büyülü gerçekçilikle bezediği hikayelerinin hepsini yazmayacağım ama içlerinde beni en çok etkileyenlere
