Şev Ji teretiya xwe .
Gul bi kelemên xwe.
Miro ji mirovatiyê ditirse.
Gece karanlığından.
Gül dikeninden.
İnsan insanlıktan korkuyor.
buralarda gece uzun
gün ışığı yakındır
var git artık
bakma ardına
ölüme fazla sokulma ama
düşün ki
mevsim rüzgarlarının savurduğu
bir orman insan
sev onu, sokul, konuştur
doludur fazla üstüne varma
Yılmaz Odabaşı
Hiç bir şey istemedim
Ne yatak, ne oda, ne de ev
Sen de bırak her şeyi, sadece beni sev (sev)
Dizlerimde dizlerin, boynunda ellerim
Boğulur gibi yeniden her gece her gece
Doğalım mı sevgilim?
Doğalım mı sevgilim?
Doğalım mı sevgilim?
fırrrr
Her şey, fır fır fır dönüyor..iyi mi kötü mü bilmiyorum, beni bir taksiye bindiriyorlar gidiyorum...
daha çok sev diyor temizlikçi hanım, hep sev, kızma, sadece sev diyor..o, bunu biliyor, ben bilmiyorum.....
sevgi nasıl bir şey, keşke kitabı olsa da okusam dediğim bir gece; nasıl sevilir, bu sevgi nasıl verilir en ufak bir fikrim yok!
o yüzden, fır, fır, fırrrrrrrrr......
Rüya
Benim sevgim göklere sığmadı
Yerde de kalmadı
Korudum hep dua ettim
Benim başka bir ricam olmadı
Sadece sev beni
Her gece gördüğüm o rüya gerçek olsa
Sana Bir Tanrı Getirdim
Hani o iki kişilik dünyalar bizimdi
Hani sen iyiydin
Halden anlardın
Hani sen git demiyecektin bana
Ve ben herşeye rağmen gelecektim
İçimde bir umut
Ellerimde olgun meyvalar
Dünya nimetleri
Al beni, götür kanatlarında bu gece
Uçurup diyar diyar sev beni sevilmediğim kadar
Unuttur yalnız yaşadığım her geceyi öyle gel
Dolu dolu yaşa hayatı,
dilini keşkeler sarmasın.
Ve öyle birini sev ki;
gündüz güneşe,
gece yıldıza ihtiyaç kalmasın.
Sevgi herkese verilmemeli
Dolu dolu yaşa hayatı, dilini keşkeler sarmasın.
Ve öyle birini sev ki; gündüz güneşe, gece yıldıza ihtiyaç kalmasın.
Can Yücel