O sevda -ki bir insanın yalnız gönlüne değil, aklına,fikrine,iradesine kısacası bütün heveslerine, manevi kuvvetlerine hakimdir- daima şüphe ve kuruntular içinde bulunmaktan zevk duyduğun için kulakları ve gözleri her duyduğu, her gördüğü şeyi onun karakterine göre duyup görmeye,akıl her hükmünü onun arzusuna göre vermeye mecburdur.