Öyle uzaktan seviyorum seni, yanaklarına sızan iki damla yaşını silmeden, en çılgın kahkahalarına ortak olmadan, en sevdiğin şarkıyı beraber mırıldanmadan. Öyle uzaktan seviyorum seni...
Ne ikna edici bir intihar biçimidir; şimdi seninle göz göze gelmek...
Biz kırıldık daha da kırılırız
Ama katil de bilmiyor öldürdüğünü
Hırsız da bilmiyor çaldığını
Biz yeni bir hayatın acemileriyiz
Bütün bildiklerimiz yeniden biçimleniyor
Şiirimiz, aşkımız yeniden,
Son kötü günleri yaşıyoruz belki
İlk güzel günleri de yaşarız belki
Kekre bir şey var bu havada
Geçmişle gelecek arasında
Acıyla sevinç arasında
Öfkeyle bağış arasında
Sayfa 112Kitabı okuyor
"Sen yüzüne sürgün olduğum kadın
Karanlık her sokaktaydın gizli her köşedeydin"
Sayfa 48Kitabı okuyor
Güzel olan her şeye sinmiş o kederden..
Karanlık bastırmış üstümüzü külliyetli miktarda
Alçak sesle konuşuyoruz korkudan değil.
Sayfa 30
Çarmıhını yanından eksik etmeyen bir İsa gibi...
Sevgiyeydi ilk açılışı gözlerimizin sırf ondaydı
Bir kuş konmuş parmaklarıma uzun uzun ötmüştü
Bir sevişmek gelmiş bir daha gitmemişti
Yoktu dünlerde evelsi günlerdeki yoksulluğumuz
Sanki hiç olmamıştı.
Sayfa 27
Kuşkusuz artacak yalnızlığım sevgili...
Öyle düzeltici öyle yerine getiriciydi sevmek
Ki karaköy köprüsüne yağmur yağarken
Bıraksalar gökyüzü kendini ikiye bölecekti
Çünkü iki kişiydik.
Sayfa 27