Watzlawick ve arkadaşları, umursamamanın ilişki içinde en sağlıksız psikolojik durumu yarattığını öne sürerler. “Bir insana dünyanın en dayanılmaz işkencesini yapmak isterseniz onu ‘umursamama’nın baskın olduğu ortamlara koyun.” önerisinde bulunurlar. Onlara göre, “en acı ve ızdırap verici bedensel işkence bile umursamamaya yeğlenir; çünkü bedensel işkenceyi yapan, işkence yaptığı ‘kişinin varlığını’ kabul etmiş olmaktadır.