10 sene önce Atsız'la tanıştım 6 sene önce MCA 4 sene önce de İsmet Özel'le o gün bugündür şiirden aldığım keyif hiç doyurucu olmadı. Çok çok sevdiğim Melih Cevdet Anday, şiirinde mitolojiyi olağanüstü derecede harika kullanması. Ne garip ne de ikincilerde bulunup kendi şiir yolunu kendisi belirmesi ve özellikle Karacaoğlan'ın Bir Şiiri Üzerine Çeşitlemeler şiiri ve tâbii ki diğer onlarca şiiri beni bambaşka yerlerde kendi elleriyle besliyormuş hissiyatı uyandırır. Daha sonraki şairlerde hiç o duyguyu alamadım. Edip Cansever onu tattırdı. Seyyidhan Kömürcü o hissiyatı az da olsa verdi. Ama nasıl desem açlıktan zorla istiyormuşum gibi.. bu kitaba 9 verdim. İçinde güzel şiirler var. Ama böyle yaa işte budur diyebileceğim bir seviyede değil. Okuduğum önce kötü şiirden sonra he işte idare edermiş diye geliştirdiğim türden. Artık çok başarılı şiirler okuyacağıma olan inancım Gülten Akın'la birlikte tamamıyla battı. Behçet Bey bana o eskiyi duyguyu tabii ki vermiyor ama ben buna gayret ediyorum.
Bu kitabı aynı zaman da ödül almış. Dediğim gibi içinde güzel şiirler var ve okurken az da olsa Atsız hissiyatı veren cümleler vardı. O da değil okuduğum onda şairden sonra dili bana çok güzel geldi. Şairin bir derdi var diyorum bir şeyler anlatmak istiyor buna da gayret ediyor. Dil güzel üslup güzel incelik mi desem barındırıyor içinde belki de biraz bu yüzden Behçet Bey'e saygı duyuyorum... Ama daha kendisinden hiç alıntı yapamadım. Bu oldukça üzüyor beni :( umarım yapacağım.
