Ölesiye Bir Günde
Tür: Öykü
Yazan: @hiclik_hissiyati ( Yeşim Zuhal )
Yayınevi: @otekiyayinevi
Sf: 76
İnsan tanıdığı birinin kitabını okurken korku yaşar. Ya iyi degilse ya üzerine söylenecek güzel bir söz yoksa...
Yeşim sevdiğim bir kadın. Bu devirde az rastlanır temiz bir yüreğe sahip. Bu nedenle kitabı açarken yukarıdaki korkum iki kat arttı.
İlk öyküyü okuduğumda derin bir nefes aldım. Nasıl mutlu oldum anlatamam. Yeşim gibi öyküleri de temiz. Okurken gülümseyip durdum. Her öyküde Yeşim'e mesaj attım. Kalpleşip durduk anlayacağınız.
6 öykü var kitapta. Her öykü nitelikli ve ince işlenmiş. Yazar ilk satırlarda verdiği ayrıntıyı unutmuyor ve ilerleyen sayfalar da pat okurun önüne çıkarıyor. Aynı zamanda şair olması öykülere ahenk katmış. Sahnelemeleri o kadar başarılı ki, rahatlıkla bir ağda koltuğuna oturabiliyoruz. Hakikaten bir ağda, altı üstü bir ağda diyeceksiniz, demeyin, nasıl olur da sanatla buluşup şahane bir öyküye döner, okuyun görün.
Yeşim'in öykülerinde en çok sevdiğim yön, kimseye akıl vermeye, mesaj iletmeye çalışmaması. Bu zaten yazarın piştiğini gösterir. Genç bir kalem Yeşim. Nasıl olmuş da bu kadar erken pişmiş? Şaşırtıcı.
Öyküleri okurken bir saniye bile sıkılmadım. Diğer öyküye güvenle geçtim. Bir okur olarak yazara güvenmek olsa olsa lükstür. Yolun açık, daha da açık olsun Yeşim Zuhal.
Sf: 75 "En büyük hünerim, dilimi her iki burun deliğime de değdiriyor olabilmemdir sanıyorum. Bu yüzden yayımcım beni bir kutu vanilyalı puroyla ödüllendirdi. (Sol elinin serçe parmağı kırık, sol gözü de pek görmez.) Ödüllü bir nazımcıyım anlayacağınız."
