“Bu dünyadaki en büyük korkuymuş meğer sevdiğini kaybetme korkusu. Çığlık atmaya çalışıp da sesini bile çıkaramadığın bir kabus sanki.”
Sayfa 214Kitabı okudu
Mademki en çok üzülen insanlar, sayıca sevdikleri en çok olan ve onları en çok sevenlerdir; öyleyse sevdiklerinden birini kaybeden, aynı ölçüde bir üzüntüsünü yitirmiş olur. Hatta ileride sevdiğinin başına bir şey geleceği korkusu ve tasasını çekmekten kurtulduğu için ruhen rahatlar. Bundan sonra meydana geleceklere karşı da dayanıklılık ve kararlılık kazanmış olur. O halde nefsi pek hoş karşılamasa da sevdiğini kaybetmek ona yarar sağlamış, tadı acı bile olsa huzur getirmiştir.
Sayfa 152Kitabı okudu
Kaybetmek korkusu olmayaydı ve benim mahremiyetimde geçen saatleri başkalarıyla tekrar ettiğini, aynı evza, aynı nazar, aynı kelimelerle başka kadınları sevdiğini duymayaydım.
“Bu dünyadaki en büyük korkuymuş meğer sevdiğini kaybetme korkusu...”
Kaybetmekten korkmayın
Korkmayın! “İşte hayatımdan temelli gitti!” diye hayıflanmayın. Kaybetme korkusu olmayan kişiler, hayatından uzaklaşanları sevgiyle uğurlarlar.
Bırakın uzaklaşsın. Siz de ondan uzaklaşın. Korkmadan, küsmeden, tepki vermeden... Gerekirse kendinizi topraklayarak...
Hep onu düşünmeyin. “Arar mı, döner mi, neden mesaj atmadı?” gibi korkuları silerek... Sadece ‘anı’yaşayarak, mutlu olarak. Çünkü hayatınızın merkezinde kendiniz olmalısınız- Bu aradaki zamanı, kendinizi şımartarak geçirin. Sevdiğiniz her şeyi yapın. Hatta her gece yatarken, kendiniz için yaptığınız şeyleri gözden geçirin ve ne kadar değerli olduğunuzu hissedin. Ve Tanrı’ya bu fırsatları size verdiği için teşekkür edin. Daha fazlasına da açık olduğunuzu belirtin. Evren serbest salınımla işler. Her serbest salınan sarkaç gibi, o kişi de size geri gelecektir. Tabii ki tek şartla: Onu düşünmeyeceksiniz ve onunla ilgili
herhangi negatif bir duyguya kapılmayacaksınız...
Sayfa 112
