Aşk buydu;Tenden gönle, gönülden Züleyha'ya, O'ndan Allah'a
Yûsuf ne için yaratılmış olduğunu ve görevinin ne olduğunu bildi. O bir nebiydi!
Hiçbir rüya bir diğerinin tekrarı olmazken, görülmüş bir rüyayı bir daha gören. Ve görülmüş bir rüyanın üzerinden yeni bir bilgiyle geçen Yûsufa kendi rüyasının yorumuyla başlayan yorum ilmi verildi.
Yûsuf kendi rüyasının kendisine dönen yorumuyla bir şeyi daha bildi.
Züleyha'yı.
Başlangıcı ve bitişi olmayan ışığın, Rabbin acıma ve bağışlama adının, içini yıkayarak Züleyha'dan kendisine yansıdığını.
Kendisini Rabbe götüren yolda bütün evrenin özetinin Züleyha'da çıkartıldığını.
Onu ezelden bu yana sevdiğini, ama bu muhabbeti biliş zamanının nihayet geldiğini anladı. Yûsuf Züleyha'yı hatırladı.
Sayfa 104 - Timaş YayınlarıKitabı okudu
"İnsan sevdiğini nasıl ya da ne olarak görüyorsa öyle hitap etmeli. Bırak resmî makam insanları birbirine ismi ile hitap etsin.."
Sayfa 37Kitabı okudu
