Akış
Ara
Keşfet
Ne Okusam?
Giriş Yap
Kaydol
Alışveriş
Keşfet
Kitaplar
Yazarlar
Okurlar
Kitap Türleri
Dergiler
Çevirmenler
İncelemeler
Alıntılar
İletiler
1000Kitap Android UygulamasıÜCRETSİZ – Google Play'den indirin
1000Kitap iOS UygulamasıÜCRETSİZ – App Store'dan alın
ŞartlarGizlilikTopluluk KurallarıHakkımızdaReklam VerinİletişimKütüphanecilerDizinlerÇerez Politikası
©2024 · 1000Kitap Web Uygulaması · 2.38.13
Dupduru, yer yer hüzünlü, yer yer coşkulu ama hep çağıldayan, insana kendini iyi hissettiren bir anlatım...
Üç kuşak boyunca anlatılan, sonun da mutlaka kapanacak bir hesap...
Ben bu kitabı çok beğendim diyebilirim...
Bilhassa araya kattığı güzel espiriler ve aforizmalar güçlü kalemle birleşince ortaya şahane bir eser çıkmış oldu.
Yazar olarak Selahattin Demirtaş'ın kalemini beğeniyorum ve gün geçtikçe gelişen bir yazar olduğunu düşünüyorum.
Kitaptan sevdiğim iki alıntı;
1. Empati, kendini başkasının yerine koymak değildir bence. Kendini asla başkasının yerine koymayacağının farkında olmaktır. Ateşin düştüğü yeri yaktığını bilmektir, herkesin hikâyesininin özgün ve değerli olduğuna inanmaktır. [sayfa 184]
2. Hikayesini bilmediğiniz insanı anlayamazsınız, anlamadığınız insanı sevemezsiniz. [sayfa 237]
Efsunlandım.
Hikayesini bilmediğiniz insanı anlayamazsınız, anlamadığınız insanı sevemezsiniz...
Selahattin Demirtaş; sen hep yaz, biz hep okuyalım.
Kalemine sağlık, zevkle okudum.
Sabahattin Ali’nin ilk okuduğum eseri “Değirmen” birbirinden güzel içeriği ve öyküleri ile hiç sıkılmadan okuduğum bir kitaptı. En sevdiğim kısmı ise Sebahattin Ali ile değirmen kısmında bir nevi okuyucuları ile diyalog halinde gibi bizlere sorular sorup kendinin en yakın yanıtı vermesi okurken daha da bir sürükleyicilik katması muazzam bir detaydı. O yüzden bu muazzam alıntı ile sonlandırmak istiyorum. “Siz sevemezsiniz adaşım, siz şehirde yaşayanlar ve köyde yaşayanlar; siz, birisine itaat eden ve birisine emredenler; siz, birisinden korkan ve birisini tehdit edenler... Siz sevemezsiniz.”
“Bu kitabı ilk kez okuyorsanız ve travmatik bir deneyim geçmişine sahipseniz içerikte son derece rahatsız edici unsurlar bulunduğunu unutmayın ve okuma hızınızı buna göre ayarlayın.” diyor kitabın başında. Gerçekten o kadar korkunç, ağır vakalar var ki içerisinde, okurken çok üzüldüm. İşin kötüsü de bunları çocukların yaşıyor oluşları. Henüz
Varlığını hissedemediğiniz birini sevemezsiniz...
"Gizlenen, gösterilmeyen, hissettirilmeyen sevginin zerre değeri, kıymeti yok gözümde.
Bu duvar da beni çok seviyor olabilir, bilemem..."
-Turgut Uyar
Yukarıdaki cümlenin bu kitaba çok yakışacağını düşünerek başlayayım dedim yorumlamaya. "Seni Seviyorum" demekle kuru kuruya
Ecce Homodan sonra başladığım Böyle Buyurdu Zerdüşt yolculuğum da bitti. Bitti mi yarıladım mı yoksa hiç başlamadım mı orası meçhul gerçi :)
Zerdüşt sürekli arayan , sorgulayan , düşünen , hayal kuran , buyuran , isyankar , cüretkar ve korkusuz bir karakter olarak karşımızda.
Üst insanı arıyor , sorguluyor ancak tam tanımını yapmıyor hiç bir zaman . İnsanlardan uzak hayvanlarla yaşayan sonsuz bir yerde Zerdüşt. Arada insanların yanına iniyor , bir kaç diyalog okuyoruz kitabın sonlarına doğru . Bilginlere , açgözlülere , kendini bilmezlere , büyüklük peşinde koşup insanların üstüne basanlara, samimiyetsizlere , zayıf ve güçsüz insanlara bol bol hitaplarda bulunuyor. Kadınlara da ayrıca düşman. O kadar nefretle ve aşağılayıcı bahsediyor ki okurken sinirlenmemek imkansız. Ecce Homodaki yorumumda bahsettiğim gibi bir yazarın her cümlesine katılamazsınız , her an hayran olamaz sevemezsiniz ki Nietzsche sevebileceğim bir yazar olmayacak hiç bir zaman.
Eser genel olarak herkesin okuyabileceği açıklıkta değil çoğu pasaj tekrar tekrar okunuyor sorgulanıyor. Her cümle katmanlı , her pasaj oldukça yoğun . Ancak zihninizde öyle yerler açıyor ki okuduğuma asla pişman olmadım .
Bu esere bitti diyemiyorum ileride tekrar tekrar okuyacağım
