Aşkın doğurduğu istek, yani bütün yüzyılların şairlerinin durup dinlenmeden sayısız biçimlerde dile getirdikleri ve bir türlü tüketemedikleri gibi, hakkını da veremedikleri bu istek (belli bir kadının elde edilmesinden sınırsız bir mutluluk, elde edilmemesinden anlatılmaz bir acı duyulacağını hissettiren bu istek), kaynağını bireyin günlük
Sayfa 54Kitabı okudu
Erol Özmenin tanımlaması
“Sevgi, olduğu gibi kabul etmeyi, onun gereksinimlerini-isteklerini anlamayı, bunları karşılamak için sorumluluk duymayı, ona ilgi göstermeyi, ona bağlanmayı, onun düşüncelerine ve duygularına saygı duymayı kapsar. Sevgi, sevilen kişide anlaşıldığı, benimsendiği, önemsendiği duygusunu yaratır, değerlilik duygusu verir. Sevgi, seven kişide de mutluluk huzur ve güven yaratır.”
Sayfa 20Kitabı okuyor
"Çağımızın hastalığı bu; sevilen gider, kalbini ortaya koyarak seven kaybeder."
Aşk meleklerin yıldızlara selamıdır.
*
Aşk yok olduğunda ruh derin bir kedere düşer. Sevilen kişi seven için tüm evreni doldurmuş, sanki Tanrı olmuştur. Tanrı, o güzelliği kendisi yaratmamış olsaydı, belki aşkı kıskanırdı.
*
Beyaz kurdeleli şapka altında gülen gözleri görmek, ruhumun rüyalar sarayına girmesini sağladı.
*
Neden artık Lüksemburg parkına gelmiyor sanki ? Nerede oturuyor ? Ruhunun adresini bilmemek ne korkunç…
Ey aşktan acı çekenler, sevmekten vazgeçmeyin. Durmadan sevin, aşktan ölmek, aşkla yaşamak kadar asidir.
*
Sevenler olmasa güneş bile solardı.
Sayfa 294Kitabı okuyor
Aşk, sevilen için bir hiç ise de, seven için heptir.
Ve kitabın sonu şöyle bitiyordu;
O ilk gördüğü, tanıdığı, güvendiği,
Sevdiği insan değildi artık.
Seven yanılmış, sevilen yabancılaşmıştı...
Kıyı yeşil, ağaçlar yeşil... Doğa sanki
Vermek istemiş çevreye tapınmaya değer
Bir cennet rengi,
Göl, kıyının yansısıyla, cennetin gösteri yeri:
Bu yeşil gölgeliğe yayılmış,
ürkek Bir cennet ahengi.
Bir sevgi tablosu ki üstünde hayalin:
Sevilen, o yeni açmış güzel bir gonca,
Seven de aynı durumda.
Saflığın eğlencesi, dileği kavuşmak sana:
Bir kayıkçık, sevinçli bir sevgi beşiği,
Gezen bir yuva.
Aşk... Bu ne durumdur, Tanrım, bu ne cümbüş! Sessiz bir yüzle hayran bir bakış
Karşımda dururken,
Desem ne olur: Ağaçlar bile sarhoş havadan; Bir pay çıkarırlar şu iki ince ruhun
İstek ve sevgisinden.
Bir sevgi bu kadar güzel olabilir mi?
Seven bu kadar güzel sevebilir mi?
Sevilen bu kadar güzel hissedebilir mi?
Ve bir sevgi bu kadar güzel paylaşılabilir mi?