Evlerimiz tam takır kuru bakır, kimsede şimdinin halıları, kristalleri filan yoktu o zaman ... Hiçbir şey ... Ama mutluyduk "Hayatta kaldığımız için mutluyduk."
İnsanların arasındaki ilişkide en belirgin olan duygu öfkeyi kışkırtan duyguydu. Bu duygu, bedenlerin iyileştirilemez, kökleşmiş bir yorgunluk duygusu gibiydi. İnsanlar, içlerinde babalarından kalıtım yoluyla onlara geçmiş bu duyguyla geliyorlardı dünyaya ve bu duygu onları amaçsız acımasızlığıyla iğrenç olaylara yönlendirerek mezara kadar kara