“Kralcıllığa hakkını verelim: Birçok konuda hizmet verdi. Geleneği, ibadeti, dini, saygıyı geri getirdi. Sadık, yürekli, şövalye ruhlu, sevgi dolu, fedakardır. Devrimi, imparatorluğu, zaferi, özgürlüğü, yeni fikirleri, genç kuşakları, yüzyılı anlamayarak hata ediyor. Ama onun bize karşı yaptığı bu hatayı bazen biz de ona karşı yapmadık mı? Mirasçıları olduğumuz devrim herkesi kapsayacak bir anlayışa sahip olmalı. Ne büyük bir hata ve ne büyük bir düşüncesizlik! Devrimci Fransa, tarihin Fransa’sına yani annesine, yani kendisine saygısızlık ediyor. Onlar kartala adil davranmadılar, biz de zambağa adil davranmıyoruz. Demek ki her zaman yasaklanacak bir şeyler olması isteniyor! Onlar bizim mirasımız. Onları önemsememek neye yarar? Geçmişte de günümüzde de vatanı inkar etmemek gerekir. Neden tüm tarihi sahiplenmiyoruz? Neden tüm Fransa’yı sahiplenmiyoruz?”
Sayfa 734Kitabı okuyor
Baba sevgisine doymuş, babasıyla sevgi dolu ve duygusal açıdan doyurucu bir ilişkisi olan kız çocuklarının kendileriyle barışık birer kadına dönüştükleri sıkça söylenir. Hayatlarındaki ilk erkek tarafından takdir edilmek ve kabul görmek, dışarıda bekleyen o koskoca dünyaya doğru ilk adımı güvenle atmayı; bir kadın ve karmaşık bir insanoğlu olmaktan çekinmeden yürümeyi sağlar.
Sayfa 21 - YAKAMOZ KİTAPKitabı okuyor
“Hayatta en önemli olan şeylerin sevgi, minnettarlık ve bağışlama olduğunu düşündüğümü söylemek istiyorum. Sevgi, çünkü sevgi olmadan hayat nedir ki? Minnettarlık, çünkü annem bana her zaman minnet dolu olmamı öğretti. Ve teşekkür ederim dediğinde bu karşımdakini de mutlu eder. Ve bağışlama, çünkü hayat öfkeli olmak için çok kısa ve göz kamaştırıcı.”
Sayfa 326Kitabı okudu
Sevda dolu bir kalple yeniden doğacağım.
Sevdanın hüznü sarar kalbimi,
Sevgi rüzgarı savurur saçlarımı.
Bunalımın karanlığı çöker etrafıma,
Tutunamam hayata içimde bir yara.
Gönlümde sevda çiçekleri solmuş,
Rengarenk yapraklar düşmüş toprağa.
Sevginin izleri kalmış yüreğimde,
Ama tükenmişlik sarar her yanıma.
Gökyüzünde bulutlar ağlar sevda gözyaşı,
Kalbimde fırtınalar kopar görmüyor kimsesi.
Bunalımın girdabında kaybolmuşum,
Umutsuzluğun esaretinde sürükleniyorum.
Sevgiyle yoğrulmuş yılların ardında,
Gizli bir bunalımın pençesindeyim.
Tükenmişlik sendromu sarar beni,
Adeta bir yorgunluk hayata küskünlük.
Sevda, sevgi ve bunalımın içinde kaybolmuşum,
Gönlümde umutsuzluk çiçekleri solmuş.
Tükenmişlik sendromuyla savaşırken,
Kalbimde bir çığlık ruhumda bir yangın.
Belki de sevgiyle dolu yeni bir gün doğacak,
Bunalımın karanlığına veda edeceğim.
Tükenmişlik sendromunu geride bırakıp,
Sevda dolu bir kalple yeniden doğacağım.
• Mâhrez
senin güneşinin beni tanıyan, sevgi dolu gözleri var mı?
Yıldızların benim uzanan ellerimi yakalıyorlar mı?
O sevecen dokunuşu ve okşayan sözcüğü yeniden verebiliyorlar mı?
Sen misin onları renklerle ve hafiften çizgilerle süsleyen
- ya da gece miydi senin süslemelerine daha yüce?
Sevgi dolu bir kalbi vardı..
Çiçeğe dokunuşu bile çiçekten daha güzeldi..
Her hali, her tavrı benim için çok özeldi..
[ Güven Taşdemir ]
Çoğu zaman mesele Tanrı’nın ne olduğu değil, bizim onda ne gördüğümüzdür. Sevgi dolu olanlar merhameti görür, zalim olanlar şiddeti. Zeki olanlar aklı görür, aptal olanlar kör inancı; alimler bilimi görür, cahiller mucizeyi.
Sayfa 31
"İnsan güzel olacak, diyordu Dursun Dede .İnsan her gün biraz daha sevgi dolu, biraz daha
mutlu, biraz daha zulme karşı, kötülüklere karşı
bilenerek doğacak, çünkü onu sevgi yarattı."
Lütfen benden her zaman iyi, nazik ve sevgi dolu olmamı beklemeyin; bazen soğuk, düşüncesiz ve anlaşılması zor olacağım zamanlar vardır.
Slyvie Simmons
Bende Zeze gibi kalbimde bir sürü insanı öldürdüm
Brezilya edebiyatının klasiklerinden 
Şeker Portakalı,
José Mauro de Vasconcelos 'un başyapıtı kabul edilir. Yetişkinler dünyasının sınırlamalarına hayal gücüyle meydan okuyan Zezé'nin yoksulluk, acı ve ümit dolu hikâyesi yazarın çocukluğundan derin izler taşır.
Beş yaşındaki Zeze hemen her şeyi tek başına öğrenir.Çok zeki ama bir yandan da yaramaz bir
En iyi değilim,en kötü de.En cömert değilim, en cimri de. En kibirli değilim, en mütevazı da. Hiç kimseyi kandırmamış değilim, herkesi aldatmış da. Kimseyi yarı yolda bırakmamış değilim, herkesi satmış da. Hep iyiliğimden kaybetmiş değilim, kötülük yapa yapa kazanmış da. Çok başarılı olduğum günlerde oldu, dibe vurduğumda. Sevgi dolu değilim, nefret dolu da. Barışçıyım, birazda savaşçı. Biraz güçlüyüm, biraz zayıf. Biraz iyiyim, biraz kötü.
İyi ? Kötü ? İnsanım !!!
William Shakespeare