Sabitlenmiş gönderi
iyiyi, “güzel ve yüksek şeyleri” ne kadar çok anladıysam, o kadar derinlerine battım, sıkıştım kaldım içlerinde.
126 syf.
9/10 puan verdi
Reader Follow Recommendations
sözlerin ve yargılarınla bana yaşattığın büyük acı ve utanç karşısında nasıl düpedüz duygusuz kalabildiğini bir türlü anlamıyordum.
Sayfa 18
koltuğuna kurulmuş dünyayı yönetiyordun. senin düşündüğün şey doğru, seninkinden başka her düşünce kaçık, zıpır, anormaldi. beri yandan, kendine o kadar güven besliyordun ki, tutarlı davranmak gereğini duymuyor, ama hep haklı çıkmak istemekten de bir türlü vazgeçmiyordun.
Sayfa 15
babam karşısında böylesine bir hiç olduğum gibi kahredici duygunun altında ezilip durdum hep. bu o vakitler ufak bir başlangıçtı; ama şimdi beni çoklukla saran hiçlik duygusu büyük bölümüyle senin benim üzerimdeki etkinden kaynaklanıyor. bütün aradığım biraz yüreklendirme, biraz güler yüz, yolumun biraz açık tutulmasıydı... oysa sen yolumu kapadın, kuşkusuz bir başka yol izlemem için iyi niyetle yaptın bunu.
Sayfa 12
üzerimdeki etkin büyüktü ve bu etki asla bir alışkanlığa dönüşüp sığlaşmıyordu.
Sayfa 11
hakkımdaki yargını özetlersem diyebilirim ki, doğrudan doğruya yakışıksız ya da kötü davrandığım gibi bir suçlama yöneltmedin bana; ama soğukluk, yabancılık, nankörlük gibi özellikleri yakıştırdın. hem de bunu öylesine yaptın ki, sanki hepsinden ben suçluydum, sanki istesem bir dümen kırışıyla her şeyi başka bir rotaya oturtabilirdim. sanki senin en ufak bir suçun yoktu olup bitenlerde...
Sayfa 7