Bir insanın Allah ile arası iyiyse, kalbi O'nun sevgisiyle dolup taşıyorsa, dualarında yalnızca kendini değil, bütün bir âlemi hayırla anıyorsa; işte o insanın gönlü huzurun en derin kıyılarında demirlemiştir. Çünkü bilir ki en büyük sığınak, en güvenli liman Allah’ın rahmetidir. Her zorlukta sabrı, her güzellikte şükrü hatırlayan bir kalp, dünyanın geçici sancılarına esir olmaz.Çocukları seven bir insan, masumiyetin, saf sevginin ve umut çiçeklerinin kıymetini bilen insandır. Çocuklar tarafından sevilmek ise Allah’ın yeryüzündeki en temiz dualarına mazhar olmaktır. Çünkü çocukların sevgisi hesapsızdır, çıkarsızdır; yalnızca kalbin güzelliğini görür ve kalbin sesini duyar. O yüzden bir çocuğun içten bir gülümsemesinde, bir minik elin sıcacık dokunuşunda saklıdır gerçek mutluluk.Ve eğer bir insan her yeni güne bir şükür sebebiyle bakabiliyorsa; gözlerini açtığı her sabah, nefes aldığı her an, sevdiklerinin varlığı, sağlığı, gönlündeki huzur, dilindeki dua onun için birer nimet olabiliyorsa; işte o insan dünyadaki en zengin insanlardan biridir. Çünkü şükretmeyi bilen bir yürek, her eksikte bir ders, her fazlalıkta bir imtihan, her anda ise bir lütuf görür.
Hayatı, Yaradan’ın bahşettiği bir armağan gibi taşıyan, çocukların tebessümünde cennet esintileri duyan ve kalbini her dem şükürle yoğuran insan; işte o insan gerçek huzurun, gerçek saadetin kapısını aralamıştır. Çünkü huzur, sahip olduklarının çokluğunda değil; gönlün yetinmesinde, ruhun razı oluşunda saklıdır.