sevilmemek

Hele sevilmemek, ölüm kadar korkunç gibiydi

"Bencilce olan depresyondur.
Bencilcedir, çünkü sahibini ve yaşadıklarını evrenin merkezine koyar.
Açlar, hastalar, savaşlar, depremler, tufanlar bile önemini kaybediverir.
Sevgilinin gidişini düşünürken,korkunç facialardan sağ çıkmış ve yaşamak zorunda kalmış insanları mesela, görmezden gelirsin. Onlar inatla ayakta kalmaya uğraşırken,
sen yıkılmaktan medet umacak kadar
körleşirsin!"
...
"Bilmek çünkü,ağılı bir cezaydı!"
...
"Kötü günlerin çünkü,kötü geceleri olur.
Neyse ki her gecenin sabahı da!"
...
"Hayat dediğin neydi ki zaten;
bitecek diye korktuğun kısıtlı vakti,bozuk para gibi harcama telaşı!"
...
"Yanılmak benim fıtratımda vardı."
...
"Her insanın yoldan çıkmaya hakkı olmalıydı hayatta.
Çünkü hayatta tek bir yol yoktu.
Çünkü ömür geçiyordu.
Pişmanlıkmış,ukdeymiş dinlemeden,bir gün çat diye bitiyordu!"
...
"İçimden konuşmak değil,susmak geliyordu. Daha doğrusu,bu konuda konuşmamak bana iyi geliyordu.
Bu,aşk acısının -den hali olmalı diye düşünüyordum;
Ayrılık hali!
Galiba bir acı,evvela susarak,
sonra konuşarak ve en nihayetinde ölüler gibi sessizce mezara konarak çekiliyordu.
Ölüler ve acılar birbirine aşırı benziyordu!"
...
"Yadırgadığın her şeyi yaşayabilir,
yargıladığın herkese dönüşebilirdin."
...
"Cümle hastalık yeterince sevilmemek,
kendini ve başkalarını sevmeyi bilmemekten kaynaklanıyor!"
...
"Şimdi, adına biz dediğimiz şeye, ömrümüzün duvarına asılmış bir resim gibi uzaktan bakıyoruz!"
...
"Benim bildiğim şu;
Vazgeçmek bazen sahip olduğumuz şeylerin en iyisidir!"
...
"Aşk kaç kişilik bilmem ama
Vazgeçmek tek kişiliktir!"
...
"Kızgın değilim.
Kendimi de dahil ederek,biz insanların
birbirimizi incitme konusundaki cömertliğine üzülüyorum sadece.
Her öpücüğün ve hatta sözcüğün,emanet ettiklerimizde bir ağırlığı olduğunu unutmasak, basit meraklar uğruna başkalarının hayatlarında yangınlar çıkarmasak keşke.
Ama kime anlatıyorum;
Tek ısırık uğruna cennetten kovulmuş bir ırktan böylesi bir diğerkamlık beklemek abesle iştigal değilse ne?"
...
"Hayat; aşk acısından çok daha derinde bir yaranın kabuğunu kaldırmış,kalbime iğnelenmiş asıl sızının yerini gösterip,onun için üflemekten başka ne yapabileceğimi düşünmemi sağlamıştı.
Zaten hayatta pek az acı sadece kendi yarasından yayılıyordu.
Derinde her zaman daha başka,daha büyük bir yara vardı ve dünyaya dayanmak için evvela onu iyileştirmek lazımdı!.."
...
"Hayatta kalmak, düştüğümüz dikenli bahçede kanayarak dolaşmak değil mi zaten?
Sonunda öleceğini bilerek yaşamaya çalışan bütün faniler, aynı tekinsiz yolu adımlıyor.
Neye elimizi atsak yetim,neye dokunsak tedirgin,ne yapsak eksiğiz.
Hepimiz öyleyiz!
Bize vaat edilmiş bir yarın yok,ruhumuzda kelebek sancıları kanat çırpıyor!"
...
"Hayat hata yapmaktan korkmak için çok kısa; Korkmuyorum!.."

Hikmetin, iyiliği elde etmek manası, Allah sevgisine bağlı olduğu gibi, ondan daha önce gelen kötülüğün önlenmesi manası da Allah korkusuna bağlıdır.

Saygısız bir ilişki; severken sevilmek arzusundan ve sevilmemek korkusundan etkilenmeyen, kaybolmasından korkulmayan ve endişe duyulmayan, laubali ve ciddiyetsiz bir ilişki; sevgi değil, bir eğlencedir.

Sevdiğinin rızasını gözetmeyen ve onu her fenalığa razı olur sanarak, hiçbir hareketten nefret ve iğrenmesini hesaba katmayan ve bütün bu tarz düşüncelerinden dolayı, ona karşı hiçbir edepsizlikten korkup çekinmeyen bir kimsenin seviyorum iddiasında bulunması, bir oyun ve eğlenceden başka ne olur?

En yüksek, en hassas sevgi, en küçük bir karşı gelmeye meydan vermemek için itreyen ve bu titreyişten en yüksek bir edep ve terbiye ilhamı alan kalbin sevgisidir. Ayrıca izzet-i nefsi olmayan sevgilinin ne seveninde, ne de sevgisinde bir değer ve anlam yoktur.

İzzet ve şerefin ilk hükmü ise heybet, vakar, saygı ve korku telkin etmesidir. Sevginin gereğini yerine getirmeye layık, muhabbeti küstahlığa çevirmeye engel olacak böyle bir ihtişam ve korkudan yoksun olan muhabbet iddiaları, yalandan ve tehakküm etme duygusundan başka bir şey değildir.

Hiçbir sevgi tasavvur edilemez ki, onda en derin elemlerin ve lezzetlerin çatışmasından çıkan ateşli bir heyecan bulunmasın.

Gerçek aşığın kalbi en büyük savaş meydanlarından daha fazla heyecanlı, en büyük zevk meclislerinden daha neşelidir.

Hicran (ayrılık) ile visal (kavuşma)ın çarpışmadığı hiçbir sevgi anı düşünülemez.

Elektrikte müsbet (artı) ve menfi (eksi) iki zıt akım birleşmedikçe faydalı bir akım meydana gelmediği gibi, kalbde de elem ile haz, korku ile muhabbet kaynaşmadıkça sevgi akımı meydana gelmez.

Göz yaşıyla temizlenmedikçe hikmet nuru hasıl olmaz. Bundan dolayı Allah sevgisi, hem bilgiyi, hem ameli güzel bir sonuca ulaştıran hikmetin bir kanadı olduğu gibi, Allah korkusu da ilim ve ameli her türlü kötülükten ve bozukluktan koruyan hikmetin başıdır.

Elmalılı Hamdi Yazır - Hak Dini Kur'an Dili,cild.2

" sevilmemek insanlık durumudur."