Sevilme ihtiyacı karanlık bir kuyudur. Çocuk yaşta açılan ve zamanla giderek derinleşen karanlık bir kuyu...
Kuyunun içini doldurmak için yaşam boyu ne gerekiyorsa ve ele ne geçiyorsa fütursuzca fırlatılır o boşluğa. Hayır diyemeyenlerinin en büyük kaygısıdır sevilmemek. Onlar hep birilerini kaybetmekten, kırmaktan, üzmekten korkarlar ama temelde en büyük korkuları karşısındaki kişi tarafından sevilmeyeceğine şartlanmasıdır...
Ben bu dünyaya neden geldim?
Susturulmak için mi?
Başkasına hizmet etmek için mi?
Sevilmemek, sayılmamak, ezilmek, öldürülmek için mi?
Ev işlerinde tükenmek mi kaderim? Yoksa dayak yiyerek ölmek mi?
önüm, arkam,
yerim, göğüm ten ayini
sevabım kış sürgünü, kuzgun dili
günahım boy veremeyen kefen cebi
söyle şimdi
içimdeki hangi masumiyet,
hangi çocuk ağlamak kadar gülsün,
gülmek kadar ağlasın, sevilmemek kadar ölsün söyle..
philosophical