Həyatda hər kəsin ən çox ciddiyə aldığı nələrsə var. Bizim üçün ən önəmli şey eyni zamanda bizim ən böyük qorxumuzdu. Sahibi olduğumuz şeyi itirməkdən qorxanda o şeyə aid oluruq. Düşünün, sizin üçün nədir dünyadakı ən önəmli şey? Ailə, sevgi, azadlıq, pul, sağlamlıq, əyləncə, yoxsa başqa bir şey? Nə haqqında çox düşünürsünüz? Nəyə daha çox yaxınsınız?
Bəzi insanlar yaşadıqları travmatik təcrübələrindən sonra heç nəyə çox önəm verməməyə və heç kimə çox bağlı olmamağa çalışırlar. Bu, bir müdafiə mexanizmidir və doğru deyil. Bu cür yanaşma insanın içindəki bütün işığı söndürər və onu içdən-içə məhv edər.
Ona görə də, bəzi şeylərə şövqlə bağlı olmaq və çox önəmsəmək lazımdır. Amma, eyni zamanda bir şeyə həddindən artıq önəm vermək və ona bağlı olmaq hər zaman neqativ nəticələnər. Ailəyə həddindən çox bağlı olan bir insan ailənin digər üzvləri üçün yorucu olar və özünü individual olaraq inkişaf etdirə bilməz. Sevgiyə həddindən çox bağlı olan insan əttökən drama queen, azadlığa həddindən çox bağlı olan insan avara, sağlamlığa həddindən çox bağlı olan insan obsessiv, əyləncəyə çox bağlı olan insan tüfeyli, pula həddindən artıq önəm verən insan isə xəsis olar.
Hər şey öz zirvəsində özünün əks qütbünə keçir. Yaxşı bir şeyin zirvəsi pisliklə doludu. Cəhənnəmə gedən yol yaxşı niyyət daşları ilə döşənib.
Ona görə də, bir şeyi itirməyin bizə adi olmayacağı qədər ona önəm verməli, itirdiyimiz təqdirdə məhv olmayacağımız qədər də önəm verməməliyik.
Klinik Psixoloq Fuad Əsədov