Vatanınız bahar olsun..
"Bahar sabahlarında sonsuzluğu hatırlatan bir şey var. Hayatın şefkatli bir coşkuyla sarsarak uyandırdığı bedeninizi o nicedir beklemekte olduğunuz ışıkla yıkayıp kendinizi sokaklara atma isteği. Uzun yollara çıkmak, aşık olmak, sevişmek, hazla ve neşeyle beslenip hayatın aslını hissedebilmek.
Bahar akşamlarında özgürlüğü hatırlatan bir şey var.
Bir kezhatırlandı mı bir daha asla vazgeçilmez olan.
Vatanınız bahar olsun!"
Sırf sevişmek için sevgili olunan bu zamanda yalnızlığınızla gurur duyun. Temiz bir yalnızlık, kirli çıkar ilişkilerden daha iyi. Emin olun.
Sevişirken,sade dünyayı mı,aşkı bile unutur insan.Bir tek o olur. Dünyada bir tek sevdiği insan olur. Ve o olsun diye ,o hep olsun diye artık kendisi olmaz . Ona dönüşmektir sevişmek. Onu olmaktır. Düşünce yoktur sevişirken,his yoktur. Bir tek olmak vardır. Varoluşun dile gelişidir sevişmek. Gerisi biraz hayal,biraz hayal kırıklığıdır yaşamın.
Sayfa 22Kitabı okuyor
Paranız yoksa ve soğuk bir iklimde
yaşıyorsanız sevişmek kolay değildir.
Rus anarşist Aleksandra Kollontay, "Cinsel ilişki, iki kişinin birlikte bir bardak
su içmesi kadar sıradanlaşmalı," diyordu. Doğum kontrol yöntemleri sayesinde çocuk sahibi olmayacaklarından ya da hastalık kapmayacaklarından gayet emin olduklarından, keyiflerince hareket etmekte özgürdüler. Hem sonra sevişmek gerekli bir şeydi, modaydı! Yaşanan günün tarihini ıskalamamalıydılar.
Neden bunalımları çözümleyemiyoruz? Neden dost olmadan, erkek-kadın, karı-koca olmaya çabalıyoruz? Yirmi yaşlarının başındaki insanlar böyle mi olmalı? Sevişmek için, ilkin nikâh imzası mı atılmalı? Ya da yalnız kalıp, yıllar yılı erkek-kadın özlemiyle kendi kendilerine mi boşalmalılar? Erkekler, kadın resimlerine mi bakıp heyecanlanmalılar? İlk kadını genelevde mi tanımalılar? Karı-kocalar birbirlerinin gövdelerine “mal” gözüyle mi bakmalı? İnsanın doğal yapısı bu davranışların tümüne aykırı. Bizim insanlarımızın insan sevmesi, insan okşaması çocukluktan engelleniyor. Saptırılıyor. Çarpılıyor.
