Ben senin kadar aşığım, seviyorum, ölüyorum diyemiyorum, diyemem. Bunlar çok büyük sözler bana göre ama... Birşeyler olduğunu da inkar etmiyorum, edemem. Bizim bir şansımız olursa devamını bir sürü şeyle dolduracağımı biliyorum. O yüzden, bunu söylemekten çekinmiyorum. Ben seni... Ben sana Demir... Birçok şeyin başlangıcı olacağını bileceğim kadar güçlü bir duyguyu, yok sayamayacağım bir gerçeklikle hissediyorum...
Sayfa 217 - Dokuz YayıncılıkKitabı okuyor
“İşte bunun için seviyorum seni. Adam gibi adam olduğun için.”
“Buna itiraz etmem bak, eğer sen beni seveceksen, ben de adam gibi adam olmaya çalışırım hep.”
Sayfa 139Kitabı okuyor
Ben seni sen olduğun için her şeyinle, ellerinle, gözlerinle, gözlerinin dalıp gitmesiyle, her şeyden ürpermenle seviyorum.
Uzun zamandan beri seviyorum seni... Bilmediğim zamanlardan beri seni sevmiş, seni beklemişim ben.
Sonunda Gandalf ayağa kalktı. "Kralın ellerinin iyileştirici hüneri vardır arkadaşlarım," dedi. "Fakat bütün gücünü kullanarak sizi ölümden geri çağınp uykunun tatlı unutkanlığına yollamadan önce, siz ölümün sınırına kadar gitmiştiniz. Uzun bir süre huzur içinde uyumuş olmanıza rağmen yine de uyku zamanı geldi."
"Ve bu
Ya ben? Ben onun her dediğini yapmaya hazırdım. Yeter ki ölümü düşünmesin. Ölümünün en korkunç yanı da onun vücudundan korkuyor olmamdı. Aklımda bir konuşma var. Hatırlıyorum, birileri bana: 'Anlaman lazım, o artık senin kocan değil, zehir kapasitesi yüksek bir radyoaktif cisim. Intihar etmek istemiyorsan kendine hakim ol" demişti. Bense aklımı kaybetmiş gibiydim. "Ama onu seviyorum. seviyorum." uyurken, kulağına fısıldıyordum. "Seni seviyorum." Hastanenin koridorlarında dolaşırken. "Seni seviyorum." Sürgüsünü taşırken. "Seni seviyorum." Evde nasıl yaşadığımız aklıma gelirdi. Elimi tutmadan uykuya dalamazdı. Bunu alışkanlık haline getirmişti - uyurken elimi tutardı. Bütün gece. Hastanede de onun elinden tutuyor ve yanında kalıyordum
