Sevmedim sevmiyorum seni kış mevsimi.
Sayfa 132Kitabı okuyor
Aileleri tarafından benimsenmeyen, ihmal edilen çocuklara verilen sessiz mesaj "Sen yoksun"dur. Çocuğun haklarının ihlal edilmesinin mesajı ise, "Sana değer vermiyorum, seni sevmiyorum"dur.
Sayfa 37Kitabı okuyor
Seni sevmiyorum sözünden sonra söylenecek bir şey var mıdır?
Sayfa 81Kitabı okuyor
Kısaca kartvizit. :)
ben adsızların şairiyim
öyle melül melül bakan
ağız dolusu gülen
gönül dolusu ağlayan
ben yoksulların şairiyim
farkım yok onlardan
ne atlas dağlarında bedevi
ne paris kafelerini
Sayfa 73
+ Beni seviyor musun?
Seni seviyorum" demeyi çok isterdim ancak kalbim bunu istese bile bunu dilime anlatamıyorum..
- Hayır, sevmiyorum..
Sevginin evrimi
• Önce: Seni ve seni sevmeyi seviyorum.
• Şimdi: Seni sevmeyi sevmiyorum.
• Sonra: Seni sevmiyorum.
" Of seni baş belası! Orada öyle dikilip onu sevmiyorum bunu sevmiyorum deyip duruyorsun. Kendini seviyor musun peki?"
Sayfa 57Kitabı okudu
"Yüzünde çiçek açtırmadığınız insanların en son mezarında da çiçek açtırmayın."
Ben bunu yaşadım ve çokta sinir oldum. Yaşarken -kim olursa olsun- acısı ve yarası olduğunuz insanların mezarında size gözyaşı dökmek bile hak değil ki daha mezarına çiçek koymak? Hayırdır öldürdüğünüz mutluluklarını bir çiçekle mi kapatmaya çalışıyorsunuz?
aylardır bir plak arayan…
yoksa seni içim sıra çok mu hızlı yaşadım
uzak olduğumuz halde ne oldu bilmiyorum
aramızda her şey bitti artık gelmesen de olur
bana yazmasan da olur seni hiç sevmiyorum
halbuki gelip gelip rüyalarıma giriyor
o çocuk yüzlü siyah trençkotlu kadın
aylardır bir plak arayan sayanora ismindeki
Sayfa 65
Kaybedilmiş dostlar,yitirilmiş beraberlikler,kazanılmış kalpler,ölenler ve geri dönenler arasında herkesin ömrü,kendi şiiri.Bazıları incinir,bazıları incitir.Kırılır ve kırar insan.Gider ve kalır…Unutur ya da unutulur…Bir gün herkes,her duygu,her eşya gibi yerini değiştirir.
Çok seviyorum diyen,hiç sevmiyorum diyebilir.Gidebilir,terk edebilirler insanlar seni…
Buzu,küle çevirebilir;şaşırma.
Sen,
De ki; insandır,yapar.
Kapını sıkı ört,ışığı kapat, ve dinlen.Derin nefesler çek hayatının kalan tarafından.Ruhunun üzerine biraz zaman şer,benliğini yavaş yavaş onaracaktır zaman.Hayatının geri kalan tarafındaki zamana fırsat ver.
Yastığına yanağını öptür.Gecenin karanlığıyla barış,kitap al,balık besle,not yaz,takvim yap kendine.Kendini biriktir.
Bir gün elbet geçecek ve sadece geçene kadar üzül…Kaybettiklerinin ustası olduğunda,kalbinin sevilmemiş ve kırılmamış yerleri yüzüne gülümseyerek.Gün gelecek, o gülümsemeyi bir başkası keşfedecek.
