Ama sen benim için kimsin ki, beni asla, asla tanımayan, suyun kenarından geçer gibi yanımdan geçen, taşa basar gibi üstümden basan, sürekli çekip giden, çekip giden ve beni ebedî bir bekleyiş içinde bırakan sen...
Bütün, bütün insanlar beni şımattılar, hepsi bana karşı çok iyiydi - yalnız sen, yalnız sen, yalnız sen beni unuttun, yalnız sen, yalnız sen beni hiç tanımadın!