Kitabı okumaya başladığımda yaşanan bu körlüğün nereye bağlanacağına dair bir sürü soruya takılsam da kitabı kapattığımda aklımda bunların hiçbirine dair bir cevap arayışında olmadığımı, sorgulamayı bıraktığımı fark ettim. Bunun sebebi ise sadece soruların cevabını almakla ilgili değil. Yazarın kitapta yaşanan her şeyi tüm hissiyatıyla, yavaş yavaş işleyerek size geçirmiş olmasıyla ilgili diye düşünüyorum daha çok. Bazı yerleri okumakta, sindirmekte çok zorlandım çünkü öylesine can yakıcı ama bir o kadar da gerçekti ki; sindire sindire, yavaş yavaş okuma ihtiyacına kapıldım.
